Δεν είναι λίγοι οι έφηβοι που τείνουν να θυμώνουν ή να νευριάζουν με το παραμικρό, ακόμα και αν στο παρελθόν δεν αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα με την διαχείριση των συναισθημάτων τους. Μπορεί σε αυτή την ηλικία εκτός από έντονα θυμωμένοι, να γίνονται ασυνήθιστα αντιδραστικοί ή ακόμα να αυξηθούν απότομα τα επίπεδα άγχους τους, μιας και εγκαταλείπουν τον μαγικό κόσμο, όπου ήταν μικρά παιδιά και πάντα υπό την προστασία των μεγαλύτερων ενηλίκων. Στην εφηβεία, οι απαιτήσεις από τους γονείς, το σχολείο αλλά και τον κοινωνικό περίγυρο αυξάνονται, γεγονός που εξηγεί εν μέρει τα έντονα συναισθήματα αυτής της περιόδου.
Άγχος και θυμός
Το άγχος και ο θυμός αποτελούν τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Ο φόβος που μπορεί να αισθάνεται κανείς είτε εξωτερικεύεται, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε θυμό είτε κρύβεται ενδότερα, με συνέπεια την απότομη αύξηση του άγχους.
Όταν φανταζόμαστε ένα παιδί αγχωμένο, μπορεί ασυνείδητα να το συνδέσουμε με κάποιο ιδιαίτερα ντροπαλό, στην πραγματικότητα όμως ένας αγχωμένος έφηβος μπορεί να φαίνεται στα μάτια μας θυμωμένος, απότομος ή αντιδραστικός ακόμα και αφελής. Πρέπει λοιπόν, να έχουμε κατά νου ότι η εφηβεία είναι περίοδος ανησυχίας, μιας και οι ορμόνες αρχίζουν να «πλημμυρίζουν» το σώμα, επηρεάζοντας τόσο την διάθεση όσο και τον ύπνο. Το σχολείο παράλληλα σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες δραστηριότητες ενδέχεται να προσθέσουν πίεση στο παιδί.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
