Ούτε τρία χρόνια δεν είχαν περάσει από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όταν ο Φρανς Στανγκλ, διοικητής των στρατοπέδων εξόντωσης Σόριμπορ και Τρεμλίνκα, υπεύθυνος για το θάνατο σχεδόν 1 εκατομ. Εβραίων, κατάφερε να αποδράσει από κρατητήριο στο Λιντς της Αυστρίας και να περάσει με τα πόδια τα σύνορα με την Ιταλία. Στη Ρώμη τον περίμενε ο αυστριακός επίσκοπος Αλόις Χουντάλ, ο οποίος τον προμήθευσε με ταξιδιωτικά έγγραφα. Μέσω Δαμασκού ο άνθρωπος, ο οποίος λέγεται ότι τελειοποίησε τη βιομηχανική εξόντωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έφθανε στη Βραζιλία,ου εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εργοστάσιο της Volkswagen στο Σάο Πάολο.

Παρόμοια πορεία προς την Λατινική Αμερική ακολούθησαν χιλιάδες άλλοι γερμανοί ναζί. Πάντα με τη βοήθεια της καθολικής εκκλησίας.

Ο γερμανός καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας Ντάνιελ Σταλ εκτιμά ότι η διαφυγή των ναζί δεν γινόταν βάσει οργανωμένου και δομημένου συστήματος, αλλά ξεκίνησε ως χαλαρή συνεργασία διαφόρων θεσμών. «Το πρώτο βήμα ήταν η διαφυγή στην Ιταλία. Στη συνέχεια μόλις διασφαλιζόταν η πολυπόθητη επιστολή της καθολικής εκκλησίας η έκδοση διαβατηρίου από τον Ερυθρό Σταυρό ήταν απλά ζήτημα χρόνου», λέει ο γερμανός ιστορικός. Στους γνωστότερους γερμανούς ναζί που έφθασαν στην Λατινική Αμερική με την βοήθεια του Βατικανού περιλαμβάνονται ο «αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος» Άντολφ Άιχμαν, ο «γιατρός του Άουσβιτς» Γιόσεφ Μένγκελε και ο «χασάπης της Λυών» Κλάους Μπάρμπι.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

• Πηγή: deutsche welle
• Ετικέτες: Βατικανό, ναζί, ρόλος