Σε ένα μικρό χωριό της Γερμανίας στην περιοχή του Σινσχάιμ στη Βάδη Βυρτεμβέργη, ένας μικρός πολλά υποσχόμενος κομπιουτεράς, αλλά όχι τόσο υποσχόμενος ποδοσφαιριστής, έπαιζε στην ερασιτεχνική ομάδα του χωριού του. Ο Ντίτμαρ Χοππ μεγάλωσε στο Χόφενχαϊμ και πάντα μοίραζε τη ζωή του στις δύο μεγάλες του αγάπες που ήταν η πληροφορική και το ποδόσφαιρο.

Επειδή με το ποδόσφαιρο δεν υπήρχε προοπτική για μεγάλη καριέρα συνέχισε να παίζει ερασιτεχνικά και φυσικά να ασχολείται ενεργά με το σύλλογο του χωριού του. Με την πληροφορική όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς και έτσι ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία της ΙΒΜ, πριν την αφήσει το 1972 μαζί με άλλους 4 υπαλλήλους της για να ιδρύσει το σημερινό τεχνολογικό γίγαντα SAP. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ο Χοππ έγινε επιχειρηματίας, πολυεκατομμυριούχος αλλά ποτέ δεν άφησε το ποδόσφαιρο, με τη Χόφενχαϊμ να είναι το πάθος του, το καπρίτσιο του και η διαφυγή του.

Από το 1990 που ο ίδιος πια είχε μεγάλη οικονομική επιφάνεια, άρχισε να χρηματοδοτεί την ερασιτεχνική ομάδα του χωριού του, φτιάχνοντας υποδομές, μαζεύοντας παίχτες και χτίζοντας ένα δίκτυο εύρεσης και ανάπτυξης ταλέντων.

Από το 1990 ως το 2001 η Χόφενχαϊμ ανέβηκε 5 κατηγορίες, από το τελευταίο τοπικό της Βάδης Βυτεμβέργης στην τρίτη κατηγορία. Πλέον ο σύλλογος πέρναγε από την αφάνεια στο ημί-επαγγελματικό επίπεδο. Τότε ο Χοππ αποφασίζει ότι θα κυνηγήσει το παιδικό του όνειρο, να κάνει τη Χόφενχαϊμ δύναμη στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Το όνειρο ενός παιδιού από ένα χωριό, με νοοτροπία φούτμπολ μάνατζερ και δυνατότητες πολυεκατομμυριούχου.

Καταρτίζει ένα σχέδιο που βάζει σε εφαρμογή το 2005. Αρχίζει να σπρώχνει χρήματα ομάδας Μπουντεσλίγκα στην τρίτη κατηγορία και προσλαμβάνει ως τεχνικό διευθυντή τον Ραλφ Ράνγκνικ, τωρινό τεχνικό διευθυντή της Ρεντ Μπουλ Λειψίας. Παράλληλα φτιάχνει δύο γήπεδα και ένα προπονητικό κέντρο στα πρότυπα αυτού της Σάλκε. Με μπάτζετ περίπου όσο όλη η όλη κατηγορία μαζί το 2007 ανεβαίνει στη Τσβάιτελιγκα και την επόμενη χρονιά στην Μπουντεσλίγκα. Μέχρι εδώ ο Χοππ παίζει πετυχημένα το βιντεοπαιχνίδι, όμως αρχίζουν τα προβληματάκια που υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο.

Στη Γερμανία υπάρχει το καθεστώς ιδιοκτησίας 50+1. Σε λίγες γραμμές, κάθε σύλλογος πλειοψηφικά ανήκει στα μέλη του και οι ιδιώτες επενδυτές μπορούν να αποκτήσουν ως το 49% των μετοχών. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η έννοια του συλλόγου και η σύνδεσή του με την τοπική κοινωνία. Δύο ιστορικές εξαιρέσεις είναι πρώτον η Μπάγερ Λεβερκούζεν, που ανήκει πλειοψηφικά στην ομώνυμη φαρμακοβιομηχανία, με την αιτιολόγηση ότι η Μπάγερ έχει ξεπεράσει τα 20 χρόνια συνεχούς χρηματοδότησης του συλλόγου από το 1904 που δημιουργήθηκε από εργαζομένους της. Το δεύτερο είναι η Βόλφσμπουργκ που χρησιμοποιώντας την ίδια εξαίρεση στοιχειωθέτησε τη συνεχή χρηματοδότησή της από τη Φολκσβάγκεν από το 1975.

Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ

• Πηγή: sombrero.gr
• Ετικέτες: γερμανία, μισητός, Χοππ