Ταξιδεύοντας με το «Best Of Larissa»: Στα τελευταία χιόνια του Κισσάβου… (εικόνες)
Τα τελευταία χιόνια του χειμώνα, έπεσαν στον Κίσσαβο το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το βουνό των Λαρισαίων ντύθηκε και πάλι στα λευκά με τους ταξιδιώτες να βρίσκουν μια ακόμα ευκαιρία να το επισκεφτούν. Μαζί τους βρέθηκε και το «Best Of Larissa» απολαμβάνοντας μερικές στιγμές γαλήνης και ομορφιάς. Οι δρόμος παρέμεινε ανοιχτός φυσικά μέχρι και το καταφύγιο, εκεί που πολλοί λάτρεις της περιοχής βρήκαν την ευκαιρία να ευχαριστηθούν μια κούπα ζεστό τσάι. Μην ξεχνάτε. Αύριο αρχίζει η άνοιξη…
Φωτορεπορτάζ Λεωνίδας Τζέκας
Εαρινή ισημερία θα υπάρξει το πρωί της Παρασκευής 20 Μαρτίου, στις 05:50 ώρα Ελλάδος, με την οποία θα αρχίσει και τυπικά (αστρονομικά) η άνοιξη του 2020 στην Ελλάδα και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει η χώρα μας. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα ξεκινήσει το φθινόπωρο. Η μέρα θα μεγαλώνει πλέον συνεχώς σε βάρος της νύχτας έως το θερινό ηλιοστάσιο, ενώ το αντίστροφο θα συμβαίνει στο νότιο ημισφαίριο.Η Όσσα βλέπει δυτικά τον κάμπο της Λάρισας, νότια τον κάμπο της Αγιάς και ανατολικά την θάλασσα όπου καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια «Μεγάλο Φαράγγι» και στα νότια «Μεγάλο Ρέμα».Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα-πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, τα σφενδάμια, οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η μαύρη πεύκη, με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης. Από τα 500 ως τα 1600μ., κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλαγιές του βουνού, κυριαρχεί η οξιά είτε σε αμιγή δάση είτε σε μικτά με ελάτη. Στα βόρεια υπάρχουν πολλά καστανοπερίβολα, από τα οποία αποκλειστικά σχεδόν, παράγονται κάστανα και ελάχιστη ξυλεία.Στην ελληνική λαογραφία, ο Κίσσαβος εμφανίζεται σαν το αντίπαλο δέος του Ολύμπου. Ιδιαίτερα γνωστό το κλέφτικο τραγούδι που αναφέρεται σε μια φανταστική πλην όμως μεγαλοπρεπή έριδα μεταξύ των δύο αυτών βουνών με την οποία εξυμνείται η κλεφτουριά κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που παρουσιάζει άγρια ευτολμία επινόησης, ραγδαία φαντασία και ισχυρή απλότητα έκφρασης, στοιχεία που έκαναν τον επιφανή κριτικό Fauriel να ομολογεί ότι αυτό είναι το καλύτερο κλέφτικο τραγούδι της συλλογής του, με τίτλο “Ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος”: Ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν, το ποιο να ρίξει τη βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι…Από γεωλογική άποψη, η Όσσα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αφού στη βάση της αποτελείται από κρυσταλλικά πετρώματα, που όμως σκεπάζονται από άλλα στρώματα εκρηξιγενών πετρωμάτων. Στις περισσότερες πλευρές της και κυρίως στις ανατολικές, υπάρχουν εντυπωσιακές χαράδρες με ορμητικούς χειμάρρους, ομορφότερη από τις οποίες είναι η χαράδρα της Καλυψούς με ένα τοπίο που συμπληρώνεται από καταρράκτες, λίμνες και απότομα βράχια. Η προς τη θάλασσα πλαγιά είναι δασώδης ένεκα περισσοτέρων βροχοπτώσεων αλλά και απότομη που καταλήγει στο ακρωτήριο του Κισσάβου , λεγόμενο και ακρωτήριο Δερματάς.Χαρακτηριστικό του βουνού είναι η βραχώδης και άγονη βορειοδυτική πλευρά της, σε αντίθεση με τη νότια και ανατολική πλευρά του που είναι καταπράσινη, πνιγμένη στα έλατα, στις οξυές, στα πλατάνια και στις καστανιές, από όπου προέρχονται τα γνωστά “κάστανα Κισσάβου”.Χαρακτηριστικό του βουνού είναι η βραχώδης και άγονη βορειοδυτική πλευρά της, σε αντίθεση με τη νότια και ανατολική πλευρά του που είναι καταπράσινη, πνιγμένη στα έλατα, στις οξυές, στα πλατάνια και στις καστανιές, από όπου προέρχονται τα γνωστά “κάστανα Κισσάβου”.
