Γρηγόρης Παπαχαραλάμπους: Η διαχείριση της απόστασης

Του Γρηγόρη Παπαχαραλάμπους

Καθώς  σε  παγκόσμιο  επίπεδο  δεν  έχει  παρουσιαστεί ακόμη,  μια  ολοκληρωμένη “exit strategy”  από  την  ιδιαίτερη και πρωτόγνωρη  κατάσταση  στην  οποία  βρισκόμαστε  σήμερα, φαίνεται  ότι  το  μείζον θέμα για την κοινωνία και  την  οικονομία  τουλάχιστον για  τους  πρώτους  μήνες  μετά  την  άρση  των  περιοριστικών  μέτρων, θα  αποτελέσει  η  διαχείριση της  απόστασης.

Ήδη  από  τις  πρώτες  μέρες  της  -δομημένης- επανόδου της  αγοράς,  στην  Αυστρία  και  στη  Γερμανία  καταγράφεται    απροθυμία  των  πολιτών  να  επιστρέψουν  σε  αγορές προϊόντων αλλά  και  απροθυμία  επιχειρηματιών  να  ανοίξουν τις επιχειρήσεις τους ακριβώς  λόγω  έλλειψης  πρωτοκόλλων  καθημερινής  λειτουργίας.

Τα  ερωτήματα έχουν ήδη τεθεί  και  στη  χώρα μας. Πόσα άτομα βάζω στο κατάστημα μου και με ποια σειρά; Τι  απολυμαίνω και κάθε πότε; Πως πλένω τα σκεύη; Πως τοποθετώ τα τραπεζοκαθίσματα, τα θρανία στα  σχολεία, στα φροντιστήρια, στους παιδικούς  σταθμούς; Επιτρέπω τη δοκιμή των ρούχων πριν την αγορά; Δέχομαι στο κατάστημα μου πελάτες χωρίς μάσκα/γάντια. Πόσα άτομα βάζω σε λεωφορείο 50 θέσεων, σε ταξί 5 θέσεων, σε αεροπλάνο 200 θέσεων, σε κουπέ τραίνου 6 θέσεων; Πως οργανώνω τις παραλίες (εδώ η πρόταση να μην  λειτουργήσει  φέτος καμμιά  οργανωμένη παραλία μάλλον  με  το  αντίθετο πρέπει  να  αντικατασταθεί); Μπορούν όλες οι υπηρεσίες να προσφέρονται μέσω διαδικτύου; Και  βέβαια θα  μπορέσω να είμαι βιώσιμος  με  την  εφαρμογή  των  πρωτοκόλλων;  Τα  ζητήματα πολλά, η  ανάγκη  άμεσης  έκδοσης  υπεύθυνων οδηγιών  μεγάλη  και  η  φυσικά  η  δέσμευση των  επιχειρηματιών να τηρήσουν τις  οδηγίες  θεμελιώδης.

Η  διαχείριση της απόστασης  όμως  δεν  θα  πρέπει  να  υπάρξει  μόνο  στις  επιχειρήσεις. Πρέπει  να  υπάρξει σ’ όλη την κοινωνία.  Ως  εκδηλωτικός  λαός  πρέπει  να  προγραμματίσουμε  στην  καθημερινότητα  μας  την  τήρηση  των αποστάσεων  με τους συγγενείς  μας, τους φίλους μας, τους συνεργάτες μας.  Το «δίνουμε τα χέρια» που  επί σειρά ετών αποτελούσε τη χαρακτηριστική  κίνηση για τον συμβιβασμό, για το κλείσιμο μιας δουλειάς, για την έναρξη μιας σχέσης ή συνεργασίας θα πρέπει να αντικατασταθεί.  Οι καθημερινές  μας  συνήθειες,  οι  συνάξεις   για κουβέντα και ποτό, οι  κοινωνικές  εκδηλώσεις  χαράς όπως τα τραπέζια σε   γάμους, βαφτίσια, γιορτές θα  πρέπει  να  τοποθετηθούν σε νέες βάσεις.

Αλλά  και  στη  δημόσια  διοίκηση  και την τοπική αυτοδιοίκηση απαιτείται ρεαλιστικός  και  σύγχρονος  επανασχεδιασμός στην  παροχή  υπηρεσιών  στους  πολίτες. Συνωστισμός και  πολύωρες  ταλαιπωρίες  επιχειρηματιών  και πολιτών σε εφορίες, σε  ταμεία, σε ΝΠΔΔ,  σε διαδικασίες έκδοσης αδειών, πληρωμών κλπ. πρέπει  απλά να  εξαλειφθούν.     Η  εξαιρετική  δουλειά του Υπουργείου  ψηφιακής  πολιτικής πρέπει να συνεχιστεί και οι παρεμβάσεις  πρέπει  να  ακουμπήσουν  όλες  της  δομές  του  Δημοσίου αλλά  και  των ΝΠΔΔ. Και  φυσικά  όλα  αυτά  θα  πρέπει να  γίνουν  με  γρήγορες,  στοχευμένες  παρεμβάσεις που  θα  επιμεληθούν γνώστες  του  αντικειμένου.

Πορευόμαστε σε μια νέα εποχή. 

Στην Θεσσαλία καταγράφουμε με  ικανοποίηση και  σιγουριά  την στιβαρή διακυβέρνηση, την ουσιαστική εγρήγορση των υπηρεσιών,  αλλά και  την εντυπωσιακή  στράτευση των τοπικών  επιχειρηματιών να προσφέρουν στην   κοινωνία.   Αλλά  και  η  Ελληνική  Κυβέρνηση δείχνει πως  έχει  κατανοήσει πλήρως ότι είναι  απαραίτητο να  υπάρξει  άμεσα  ένα «new deal» με την κοινωνία, με τους εργαζόμενους, με τις επιχειρήσεις.

Τα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά. Ανταποκριθήκαμε ως  λαός μέχρι σήμερα –μάλλον απρόσμενα- με  τον  καλύτερο τρόπο.

Τελικά  ίσως είναι περίεργο, αλλά  τώρα  είναι  η  στιγμή  με  εφαρμογή  ουσιαστικών πολιτικών στήριξης της κοινωνίας και της οικονομίας, με αποδοτική εκμετάλλευση των κοινοτικών κονδυλίων,  αλλά  και  με  προσεκτική  επιλογή  των  εκπροσώπων μας στο Κοινοβούλιο και στην τοπική αυτοδιοίκηση, να δημιουργήσουμε τη σύγχρονη Ελληνική οικονομία δίπλα σε μια  σύγχρονη Ελληνική  κοινωνία.

 

Δείτε και αυτά