Η προστασία της α’ κατοικίας κάνει αποτελεσματικότερους τους πτωχευτικούς νόμους

Ενισχυτικά στην αποτελεσματικότητα των πτωχευτικών νόμων λειτουργεί η πρόβλεψη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία. Προστασία πρώτης κατοικίας και νέος πτωχευτικός νόμος θα οριστικοποιηθούν την ερχόμενη εβδομάδα στις τελικές διαπραγματεύσεις κυβέρνησης – Θεσμών, διαμορφώνοντας το νέο πλαίσιο που θα ισχύει για τους οφειλέτες.

Στην περίπτωση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών η προστασία της κύριας κατοικίας αναδεικνύεται σε βασικό συστατικό για τη διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου ρύθμισης των χρεών.  Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε χώρες με υψηλά ποσοστά ιδιοκατοίκησης, που δεν προβλέπουν προστασία της κατοικίας, η πτωχευτική νομοθεσία βρίσκει πολύ μικρότερη εφαρμογή  εξαιτίας της αδυναμίας των νοικοκυριών να αποδεχθούν την ανασφάλεια και το στιγματισμό που συνεπάγεται η απώλεια της κατοικίας.

Την παραπάνω άποψη διατυπώνει η Ένωση Δικαίου Προστασίας Καταναλωτή, η οποία κατέθεσε και πρόταση νόμου για «την αντιμετώπιση της αφερεγγυότητας των φυσικών προσώπων και την προστασία της κύριας κατοικίας». Η πρόταση της ΕΔΙΠΚΑ, στην οποία συμμετέχουν διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί, δικαστικοί και δικηγόροι βασίζεται σε συστήματα που ισχύουν σε άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Νορβηγία, η Φινλανδία κ.ά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει η Ένωση Δικαίου Προστασίας Καταναλωτή, η δυνατότητα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας από τη ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη έχει κατοχυρωθεί σε διάφορα εθνικά πτωχευτικά συστήματα. Η εν λόγω εξαίρεση συναρτάται συνήθως με την προθυμία και τη δυνατότητα του οφειλέτη να αποζημιώσει με τα μελλοντικά του εισοδήματα τους πιστωτές για την εξαίρεση αυτή.

Πτώχευση και προστασία κύριας κατοικίας στις ΗΠΑ
Έτσι, η πτωχευτική νομοθεσία των ΗΠΑ προβλέπει δύο εναλλακτικούς τρόπους πτώχευσης και ρύθμισης των χρεών των φυσικών προσώπων: αυτή του 7ου κεφαλαίου του πτωχευτικού νόμου, σύμφωνα με την οποία ο οφειλέτης απαλλάσσεται από τα χρέη του με τη ρευστοποίηση όλων των περιουσιακών του στοιχείων, και αυτή του 13ου κεφαλαίου που προβλέπει τη δυνατότητα του οφειλέτη να διατηρήσει περιουσιακά στοιχεία, συνεπώς και την κατοικία του, απαλλασσόμενος με μία ρύθμιση αποπληρωμής 3-5 ετών από τις μη εξασφαλισμένες απαιτήσεις και οριοθετώντας το χρέος από τις εξασφαλισμένες απαιτήσεις στην αξία του περιουσιακού στοιχείου που διατηρεί. Στο 70% των υποθέσεων που αφορούν αιτήσεις για υπαγωγή στο 13ο κεφάλαιο περιλαμβάνεται αίτημα για την εξαίρεση της κατοικίας από τη ρευστοποίηση.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Δείτε και αυτά