Η στήλη «Photostories» του «Best Of Larissa» κάνει μια στάση να θαυμάσει την τέχνη των Περιστρεφόμενων Δερβίσιδων.
Επιμέλεια φωτογραφιών Λεωνίδας Τζέκας
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά και πρωτόγνωρα μαζί των άλλων πολιτιστικά δρώμενα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω πρόσφατα και δεν είναι άλλο από αυτό των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων.Ιστορικά, το σουφικό τάγμα των Μεβλεβί ή Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων έχει τις ρίζες του στο Ισλάμ απ’ όπου και πρωτοξεκίνησε. Το σύνολο αυτού του τάγματος δημιουργήθηκε από από τον ποιητή Μεβλάνα Τζελαλεντίν Ρουμί με κυρίαρχο χαρακτηριστικό του τον μυστικισμό, μέσου του οποίου «ανοίγεται» ο δρόμος προς την απόλυτη μέθεξη και επαφή με το θείο στοιχείο.Ο βασικός πυρήνας της τελετουργίας των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων είναι η περιστροφή του Δερβίση γύρω από τον εαυτό του, χορός γνωστός και ως Σεμά. Οι Δερβίσηδες περιστρέφονται με έναν φαντασμαγορικό τρόπο, επιδιώκοντας να επιτύχουν την πλήρη επαφή τους με τον Δημιουργό.Διαγράφοντας ομόκεντρους κύκλους, στροβιλίζονται με το κεφάλι τους να είναι ελαφρώς γερμένο προς το δεξί τους χέρι, το οποίο είναι στραμμένο προς τα πάνω ως σύμβολο που δείχνει ότι κοιτάζουν τον ουρανό, ενώ το αριστερό τους χέρι τείνει να κοιτάζει προς την Γη και όλο αυτό λαμβάνει χώρα με την συνοδεία παραδοσιακής θρησκευτικής μουσικής.Μέσω την περιστροφικής και συνάμα εκστατικής αυτής κίνησης οι Δερβίσηδες έχουν ως στόχο την ψυχική αναγέννησή τους και τελικώς την επαφή της ψυχής τους με το θείο στοιχείο, υπό το άκουσμα θρησκευτικών μελωδιώνΕμφανής είναι η απόλυτη συγκέντρωση και ταύτιση του χορευτή με το μεταφυσικό στοιχείο, γεγονός που προκαλεί το δέος των παρευρισκομένων στον χώρο αφού τόσο η αλληλεπίδραση των Δερβίσηδων μεταξύ τους όσο και η μουσική υπόκρουση των παραδοσιακών ακουσμάτων στο υπόβαθρο, συντελούν στην πλήρη αρμονία του θεατή ανεξαρτήτου θρησκεύματος, ιδεολογίας και «πιστεύω».Αποτελεί πέραν των άλλων μία μοναδική ευκαιρία να έρθει κανείς σε επαφή με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο έκφρασης μιας θρησκευτικής τελετουργίας, απαλλαγμένος/η από στερεοτυπικές αντιλήψεις. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι μπροστά στην Τέχνη είμαστε όλοι ίδιοι.
