Ένα ιδιαίτερο άρθρο με μνήμες από το παρελθόν μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς του φίλους στο Facebook ο πολύπειρος δημοσιογράφος και επί σειρά ετών Διευθυντής Σύνταξης της εφημερίδας Ελευθερία, κ. Χρήστος Τσαντήλας. Αυτό είναι το εξής:
Το σοκολατάκι της Ολυμπιακής
Τέλος καλό, όλα καλά…Το τεράστιο τζάμπο της πάλαι ποτέ «Ολυμπιακής», μόλις είχε προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας του Βιετνάμ, στο Ανόι. Ήταν 21 Μαΐου, σαν σήμερα δηλαδή, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης – μεγάλη η χάρη τους – το έτος 2005. Η μπροστινή πόρτα του αεροπλάνου άνοιξε και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, με την σύζυγο του Νατάσα, την υπουργό εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και δυο τρεις υπουργούς, όπως και οκτώ δημοσιογράφους, κατεβαίναμε την σκάλα ανακουφισμένοι από την ευτυχή κατάληξη μιας πτήσης πέντε ωρών, που είχε ως αφετηρία την Αδελαίδα της Αυστραλίας. Μιας πτήσης, με προβλήματα αλλά και λαχτάρες…
Τα θυμάμαι εκείνα τα γεγονότα κάθε χρόνο του Αγίου Κωνσταντίνου, ξεκινώντας από το…πλούσιο κέρασμα, εν πτήση, του εορτάζοντος πρωθυπουργού, το οποίο κέρασμα περιορίστηκε στο γευστικό, μικροσκοπικό, μπαγιάτικο, σκληρό και φτηνό … σοκολατάκι (!) της Ολυμπιακής! Μάλιστα ύστερα από το «πείραγμα» των δημοσιογράφων, ο εορτάζων προέβη σε αποκατάσταση της παρεξηγημένης κίνησης, σε μπαρ ξενοδοχείου στο Ανόι, με ποτά και διάφορα συνοδευτικά αργά το ίδιο βράδυ.
Σιγά να μην θυμόμουνα όμως εκείνη την πτήση, μόνο και μόνο απο το κέρασμα του πρωθυπουργού. Προηγήθηκε άλλο γεγονός που αναστάτωσε επιβάτες και πλήρωμα όταν ξαφνικά συνάδελφος της δημοσιογραφικής αποστολής υπέστη βαρειά κρίση επιληψίας και έπεσε στο δάπεδο, τρεμάμενος, ενώ ταυτόχρονα άλλοι συνάδελφοι προσπαθούσαν να τον συνεφέρουν. Στο περιστατικό αυτό που συγκλόνισε τους λιγοστούς επιβάτες, πρόσφερε τις ιατρικές της υπηρεσίες η … νηπιαγωγός Νατάσα. Μόνο που λόγω της στενότητας των καθισμάτων, προκειμένου να φτάσει όσο πιο γρήγορα στον ασθενή, πέρασε κυριολεκτικά από πάνω μου, πατώντας με το τακούνι τις μύτες των ποδιών μου! Ένας πόνος … πρωθυπουργικός (!), που παρά τα «χίλια συγνώμη» της πρώτης κυρίας, θα τον θυμάμαι πάντα.
Ο συνάδελφος τελικά συνήλθε και μέχρι την προσγείωση παρέμεινε ξαπλωμένος σε μια σειρά καθισμάτων, από τα 280 περίπου αδειανά του τζάμπο της Ολυμπιακής που ήταν «αγκαζέ» για το επταήμερο ταξίδι του πρωθυπουργού σε Σιγκαπούρη, Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία και Βιετνάμ. Αλλά τα απρόοπτα εκείνης της πτήσης δεν ήταν μόνο αυτά ώστε κάθε Αγίου Κωνσταντίνου να τα θυμάμαι. Περισσότερο έντονη ανάμνηση ήταν η ανησυχία και ο φόβος αργότερα των επιβαινόντων κατά την διαδικασία της προσγείωσης εν μέσω μιας πολύ ισχυρής καταιγίδας που ανάγκασε τους πιλότους να ταλαιπωρηθούν και τους επιβάτες να τρομάξουν για περισσότερο από μια ώρα, μέχρι εν μέσω τρομερών αναταράξεων, να τροχοδρομήσουν στον αεροδιάδρομο της πρωτεύουσας του Βιετνάμ…
Ήταν 21 Μαΐου του 2005, σαν σήμερα, του Αγίου Κωνσταντίνου. Και νοιώσαμε την βοήθεια του…
•(Η φωτογραφία της εποχής, από την συγκεκριμένη πτήση)
