Αλήθεια, γνωρίζετε πόσο ιστορικό χαρακτήρα έχει ο λόφος του Φρουρίου για την πόλη της Λάρισας; Πάντως αυτοί που επέλεξαν να αποτίσουν φόρο τιμής σε πρόσωπα και ομάδες ανθρώπων που έδωσαν τα πάντα για την πατρίδα και τις ιδέες τους, θα γνώριζαν πολλά παραπάνω για τον συμβολισμό του χώρου. Γι αυτό άλλωστε και ο λόφος είναι γεμάτος μνημεία.
Ανεβήκαμε στο λόφο του Φρουρίου και τα μετρήσαμε. Βέβαια ψάξαμε να μάθουμε και την ιστορία των προσώπων που κρύβονται πίσω από αυτά…
Μια βόλτα λίγων εκατοντάδων μέτρων μα, με τόσα χιλιόμετρα… ιστορίας.
Φωτορεπορτάζ Λεωνίδας Τζέκας
Ο Κώστας Βιδάλης (1904–1946) ήταν διακεκριμένος δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και μέλος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Η δολοφονία του από παρακρατικούς τον Αύγουστο του 1946, όταν πήγε στη Θεσσαλία για να καλύψει την δράση τους εκεί, προκάλεσε σοκ και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα δυσοίωνα γεγονότα του εμφύλιου πολέμου.
Το μνημείο υπέρ των Έφεδρων Αξιωματικών νομού Λάρισας
Μνημείο για την εθελόντρια αδελφή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για την ανεκτίμητη προσφορά της στην πατρίδα
Ο Κωνσταντίνος Καραγιώργης (πραγματικό επίθετο Γυφτοδήμος) (1905-1954) ήταν γιατρός, δημοσιογράφος και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αντιστασιακού αγώνα στη Θεσσαλία με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Υπήρξε στρατηγός του ΔΣΕ στον Eμφύλιο Πόλεμο. Πέθανε στη Ρουμανία το 1954.
Ο Γιάννης Κέλλας γεννήθηκε στα Τρίκαλα, και αποφοίτησε από την Σχολή Πολέμου, στην Αθήνα. Στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο που ακολούθησε (28 Οκτωβρίου 1940 – 7 Απριλίου 1941), τοποθετήθηκε ως διοικητής στην 21η Μοίρα Καταδίωξης, η οποία είχε αρχικά ως βάση τη Θεσσαλονίκη, αλλά αργότερα μεταφέρθηκε στη Βασιλική, κοντά στη Καλαμπάκα του νομού Τρικάλων. Κατά το ξέσπασμα του πολέμου, η μοίρα του αποτελούνταν από 12 μαχητικά αεροσκάφη τύπου PZL P.24. Ο Κέλλας ενεπλάκη σε αρκετές αερομαχίες με τα Ιταλικά αεροσκάφη Regia Aeronautica. Στις 20 Νοεμβρίου, είχε τη πρώτη του επιτυχία, καταρρίπτοντας ένα βομβαρδιστικό πάνω από τις Πρέσπες. Κατά τον Δεκέμβριο του 1940, και ενώ η Ιταλική πίεση ήταν συνεχής, η 21η Μοίρα Καταδίωξης εξοπλίστηκε με αεροσκάφη τύπου Gloster Gladiator από τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Τον Φεβρουάριο 1941, κατά τη διάρκεια περιοπολίας στον τομέα Πρεμετή-Κελτσύρε, στη νότια Αλβανία, ο Κέλλας κατέρριψε δυο εχθρικά αεροσκάφη. Στις 15 Απριλίου, κατά τη Γερμανική κατοχή, ο Κέλλας, χτυπήθηκε από ένα αεροσκάφος τύπου Messerschmitt Bf 109 της Γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας Luftwaffe και πραγματοποίησε έκτακτη προσγείωση. Κατάφερε να διαφύγει στη Βόρεια Αφρική, όπου υπηρέτησε ως διοικητής της 335ης Ελληνικής Μοίρας. Στις 28 Οκτωβρίου 1942, 12 αεροσκάφη Hurricanes της 335ης Μοίρας, υπό τη διοίκηση του Κέλλα πραγματοποίησαν μια εναέρια επίθεση στο διοικητήριο του 20ου Ιταλικού Σώματος Στρατού, μια επιχείρηση η οποία ενίσχυσε το ηθικό των εκπατρισμένων Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μάχης του Ελ Αλαμέιν. Μετά τον πόλεμο ο Κέλλας συνέχισε τη σταδιοδρομία του στη πολιτική αεροπορία, ως κυβερνήτης στις Ολυμπιακές Αερογραμμές.
Ο Δημήτριος Μπιμπίκος, γεννήθηκε το 1950 στη Λάρισα. Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων τον Οκτώβριο του 1970 και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1974 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού. Σκοτώθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1978 λόγω πτώσεως του αεροσκάφους του F-104G της 336 Μοίρας Διώξεως – Βομβαρδισμού, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Πελοποννήσου και Ζακύνθου, κοντά στα λουτρά Κυλλήνης, ενώ επέστρεφε από διατεταγμένη πτήση (νυκτερινές βολές στο Πεδίο Βολής Παλαιοχωρίου από σχηματισμό τριών αεροσκαφών). Ο Δημήτρης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 30 Αυγούστου 1950. Ολοκλήρωσε την μέση εκπαίδευσή του στον τόπο του και αποφοίτησε από το Λύκειο Αρρένων Λάρισας το 1968. Τον Σεπτέμβριο του 1970 εισήλθε στη Σχολή Ικάρων, Τμήμα Ιπταμένων με το όνομα Δημήτριος Τέντζερης. Με τη συμπλήρωση του 21ου έτους της ηλικίας του κι ενώ ήταν ακόμα μαθητής της Σ.Ι., ζήτησε την αλλαγή του επωνύμου του από Τέντζερης σε Μπιμπίκος, με Διοικητική Πράξη της Νομαρχίας Λάρισας. Απέκτησε πλέον επίσημα το όνομα Δημήτριος Μπιμπίκος με το οποίο ορκίστηκε πλέον Ανθυποσμηναγός (Ι) στις 20 Ιουλίου 1974. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τοποθετείται στη Σούδα στην 115 Π.Μ. και έναν χρόνο αργότερα μετατίθεται στην 110 Π.Μ. στη Λάρισα. Τον Ιούλιο του 1976 μετατίθεται στην 116 Π.Μ. στον Άραξο. Στις 21 Νοεμβρίου 1978 το αεροσκάφος του, τύπου F-104G κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κυλλήνης και Ζακύνθου από πιθανή βλάβη υψομέτρου. Το μεγάλο βάθος της θάλασσας στο σημείο πτώσης δεν επέτρεψε την ανάσυρση του αεροσκάφους και το σώμα του δεν ενευρέθη ποτέ. Ο θάνατός του δηλώθηκε στην περιοχή της συντριβής και η Ληξειαρχική Πράξη θανάτου του εκδόθηκε από την Κοινότητα Κυλλήνης.
Ο Γιάννης Παπαγαρυφάλλου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1915. Ήταν το πρώτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας του Λάζαρου Παπαγαρυφάλλου. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στην Αριστερά. Συμμετείχε στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Για την αντιστασιακή του δράση φυλακίστηκε από τους Ιταλούς, στις 28 Οκτωβρίου 1942, για να αποφυλακιστεί μετά την Ιταλική συνθηκολόγηση, τον Σεπτέμβρη του 1943. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως διευθυντής της ΕΑΜικής εφημερίδας «Αλήθεια» της Λάρισας. Την περίοδο της «Λευκής τρομοκρατίας» ο Παπαγαρυφάλλου θα συλληφθεί για «αδικήματα» του τύπου. Το διάστημα που βρίσκονταν κρατούμενος στις φυλακές, κατηγορήθηκε ότι «μέσα από τη φυλακή ενίσχυε και καθοδηγούσε» την οργάνωση «Αυτοάμυνας» της Λάρισας στις επιθέσεις της ενάντια σε κυβερνητικούς στόχους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη του σε θάνατο από έκτακτο Στρατοδικείο, τον Μάρτη του 1948. Την 20η Μάρτη του 1948 ο Παπαγαρυφάλλου εκτελέστηκε στη Λάρισα μαζί με άλλους 6 συγκατηγορούμενους για την ίδια υπόθεση.
Το μνημείο των Πεσόντων Αεροπόρων