Ήταν 14 Φεβρουαρίου του 2016 όταν η Μπαρτσελόνα διέλυσε τη Θέλτα στο Καμπ Νου με 6-1. Οι μπλαουγκράνα μάς είχαν χαρίσει ακόμα μία σπάνιας ομορφιάς ποδοσφαιρική παράσταση, κόντρα μάλιστα σε μια ομάδα που εκείνη την περίοδο -όπως και από την έναρξη της σεζόν- έπαιζε αρκετά καλό ποδόσφαιρο. Λίγο πριν το 80′ οι Καταλανοί κέρδισαν πέναλτι με το σκορ στο 3-1 και ο Αργεντίνος θεούλης που ακούει στο όνομα Λιονέλ Μέσι ανέλαβε την εκτέλεση. Δεξιά; Aριστερά; Xαμηλά; Ψηλά; Στο κέντρο αλά Πανένκα; Ουδείς μπορούσε να γνωρίζει την κατάληξη της “ερωμένης” του. Ο ίδιος δεν δικαίωσε κανέναν και εκτέλεσε το πέναλτι με πάσα. Ένα χάδι στη μπάλα για τον επερχόμενο Σουάρεζ, που απλά πλάσαρε, ίσως, για το ευκολότερο γκολ της καριέρας του. Ο πίνακας έγραψε 4-1 και όλοι θυμήθηκαν τον Γιόχαν Κρόιφ και τη δική του πάσα στον Γέσπερ Όλσεν το μακρινό 1982 σε ένα παιχνίδι Άγιαξ-Χέλμποντ Σπορτς. Ο Ολλανδός καλλιτέχνης θεωρείται άλλωστε -σχεδόν- σε όλα πρωτοποριακός. Τόσο για το καμάρι της Καταλωνίας, όσο και για τους Οράνιε και τον Άγιαξ του Άμστερνταμ. Αν θέλετε τη γνώμη μου, απολύτως δίκαια. Με μια μικρή -πολύ μικρή για την ακρίβεια- ένσταση.
Όταν βλέπουμε κάποιον παίκτη να εκτελεί ένα πέναλτι με παρόμοιο τρόπο, αμέσως μας έρχεται στο μυαλό ο ‘ιπτάμενος Ολλανδός’. Έτσι έχει μείνει και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Ελάτε όμως που αυτό δεν αληθεύει. Ο πρώτος παίκτης που εκτέλεσε την εσχάτη των ποινών (πόσο κλισέ Θεέ μου) κατά αυτό τον τρόπο δεν ήταν Ολλανδός. Δεν έπαιξε στον Άγιαξ και στις μέρες μας δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί που να γνωρίζουν ή έστω να έχουν ακούσει κάτι για την ιστορία του. Αυτός ο “κάποιος” δεν είναι άλλος από τον Βέλγο επιθετικό Χενρι “Ρικ” Κόπενς. O Κόπενς (ή Κοπένς αν προτιμάτε) υπήρξε διεθνής με το Βέλγιο από το 1949 ως το 1959 σκοράροντας μάλιστα 21 τέρματα σε 47 εμφανίσεις και ήταν ο πρώτος που κέρδισε το Βελγικό χρυσό παπούτσι το 1954 με τα χρώματα της Μπίρσοτ. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που έβγαλε ποτέ το Βέλγιο και είναι ο “εφευρέτης” του “πέναλτι του Κρόιφ”, πριν τον Κρόιφ.
Στις 5 Ιουνίου του ’57 το Βέλγιο υποδέχτηκε την αδύναμη Ισλανδία για τα προκριματικά του Μουντιάλ και βρέθηκε να προηγείται με 6-1 λίγο πριν το ημίχρονο. Στο 44′ ο διαιτητής έδωσε πέναλτι για τους Βέλγους και ο προπονητής Νταγκ Λίβινγκστον έδωσε εντολή να το εκτελέσει ο Κόπενς. Αυτός με τη σειρά του, αφού έστησε τη μπάλα, δεν σούταρε αλλά πάσαρε για τον συμπαίκτη του Αντρέ Πίτερς που έδωσε ξανά για τον Κόπενς για να γράψει το 7-1. Όλοι έμειναν άφωνοι, με τον καλά διαβασμένο διαιτητή να κατακυρώνει σωστά το τέρμα. Για την ιστορία το τελικό σκορ ήταν το 8-3 αν και, όπως είναι εύκολο να καταλάβει ο οποιοσδήποτε, η αναμέτρηση έμεινε στην ιστορία περισσότερο για το πέναλτι του Κόπενς παρά για το τελικό σκορ.
Λογικά αν ο Κρόιφ δεν είχε εκτελέσει εκείνο το πέναλτι με αυτό τον τρόπο το 1982, η ιστορία του Κόπενς δεν θα είχε έρθει ποτέ στην επιφάνεια στο ευρύ κοινό. Επίσης αν οι Ανρί και Πιρές δεν είχαν αποτύχει σε παρόμοια εκτέλεση το 2005 κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι, οι νέες γενιές δεν θα είχαν μάθει για το πέναλτι του Κρόιφ. Ίσως σε 30-40 χρόνια αν κάποιος επιχειρήσει ένα παρόμοιο πέναλτι, να μην ακουστεί το όνομα του Κόπενς (εννοείται), ούτε του Κρόιφ αλλά μόνο του Μέσι και του Σουάρεζ. Για την ιστορία παρόμοιο πέναλτι είχαμε και στην Αγγλία το 1964. Στην αναμέτρηση Πλίμουθ-Μάντσεστερ Σίτι για τη δεύτερη κατηγορία. Τον καημένο τον Μάικ Τρεμπίλκοκ δεν τον ξέρει κανείς και γι’ αυτό θα κλείσω το κειμενάκι με το δικό του γκολ. Υπήρξε μεγάλος εξτρέμ άλλωστε.