Και οι τρεις κατάγονται από τη Ρωσία, αλλά γνωρίστηκαν στη Γερμανία. Η Λέρα, η Κάτια και ο Μίσα. Η Λέρα ήρθε στο Ντίσελντορφ σε ηλικία 17 χρονών με τους γονείς της, αργότερα ως φοιτήτρια συνάντησε την Κάτια. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, όπως λένε και οι δύο. Εδώ και 13 χρόνια ζουν μαζί, τα 11 ως παντρεμένο ζευγάρι. Για να ολοκληρωθεί όμως η ευτυχία τους, τους έλειπε ένα παιδί. Ο Μίσα ήρθε στη Γερμανία πριν δέκα χρόνια για να ζήσει μαζί με τον φίλο του Μαρκ. Και οι δύο άνδρες ήθελαν παιδί και εναπόθεταν τις ελπίδες τους σε νόμο, που θα επέτρεπε σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια να υιοθετήσουν.

Μερικά χρόνια αργότερα οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο Μαρκ δέχθηκε μια δελεαστική θέση εργασίας στις ΗΠΑ και ο Μίσα έμεινε στη Γερμανία. Σε αυτήν τη φάση της ζωής του γνώρισε τη Λέρα και την Κάτια μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης και αποφάσισαν να συναντηθούν. Αμέσως αντιλήφθηκαν ότι βρίσκονταν στο ίδιο μήκος κύματος, με κοινά ενδιαφέροντα, ίδιες πεποιθήσεις, ίδια γούστα για βιβλία και φιλμ. “Αλλά για την επιθυμία μας για παιδί μιλήσαμε δύο χρόνια μετά την πρώτη συνάντησή μας” θυμάται ο Μίσα. Και όπως αποδείχθηκε και οι τρεις είχαν το ίδιο όνειρο, να γίνουν γονείς.

Στη ληξιαρχική πράξη γέννησης το όνομα του πατέρα

“Γιατί θα πρέπει να αναζητήσετε δωρητή σπέρματος, τη στιγμή που υπάρχω; Το παιδί σας μπορεί να έχει δύο μητέρες και έναν πραγματικό πατέρα” πρότεινε διακριτικά ο Μίσα στο ομόφυλο ζευγάρι. Και οι τρεις δεσμεύτηκαν να σκεφτούν το θέμα πιο σοβαρά. Η οικονομική κατάσταση επέτρεπε ένα τέτοιο “εγχείρημα”, να μεγαλώσουν ένα παιδί. Ο Μίσα είναι οινοποιός, η Λέρα μηχανικός σε μεγάλη εταιρεία και η Κάτια εργάζεται σε ασφαλιστική εταιρεία. Και οι 3 ζουν σε ιδιόκτητο σπίτι. Και εδώ ξετυλίγεται η πραγματική ιστορία. Η Κάτια, που είναι η βιολογική μητέρα της Γιούλιας, θυμάται ότι η απόφαση δεν ήταν εύκολη.

“Χρειάστηκε ένας χρόνος. Συμβουλευτήκαμε διάφορους ειδικούς, γυναικολόγους και δικηγόρους. Η τεχνητή γονιμοποίηση πέτυχε την τρίτη φορά. Ήμασταν και οι τρεις τόσο χαρούμενοι” λέει. Ο Μίσα περιγράφει τη γλυκιά ανάμνησή τους. “9 μήνες αργότερα έγινε το θαύμα. Έτρεξα στο νοσοκομείο, δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου, όταν αγκάλιασα για πρώτη φορά την κόρη μου, την Γιούλια”.  Στο “οικογενειακό συμβούλιο” αποφασίστηκε να μπει το όνομα του πατέρα στη ληξιαρχική πράξη γέννησης. Οι δύο γυναίκες δεν περιμένουν όμως από τον Μίσα να αναλάβει κάποιες οικονομικές υποχρεώσεις. “Πρώτον, έχουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας, και δεύτερον, συμφωνήσαμε, ότι μπορεί ο Μίσα να βλέπει την κόρη του όποτε ήθελε, να περνά χρόνο μαζί της και να συμμετέχει στο μεγάλωμά της” λέει η Λέρα.

Η μόνη επιθυμία των δύο γυναικών από τον Μίσα ήταν να αποποιηθεί του δικαιώματος στην γονεϊκότητα για να μπορέσει η Κάτια, γυναίκα της Λέρας, να υιοθετήσει τη μικρή Γιούλια. Και έτσι έγινε. Αλλά το πιο σημαντικό και για τους τρεις γονείς είναι το καλό του παιδιού. Σήμερα η Γιούλια είναι πέντε χρονών. Ζει με τις δυο της μητέρες και βλέπει συχνά τον πατέρα της στο σπίτι, όταν την επισκέπτεται, ή στο δικό του σπίτι. “Η σχέση μας είναι πολύ αρμονική. Η μητέρα της Γιούλιας μπορεί να πάει θέατρο ή σε συναυλία, κι εγώ να είμαι με την κόρη μου. Πηγαίνουμε και οι τρεις στην παιδική χαρά ή σε ζωολογικό σταθμό, το παιδί μεγαλώνει ευτυχισμένα και μας αγαπά το ίδιο και τους τρεις” λέει ο Μίσα.  Το ίδιο πιστεύουν και οι δύο μητέρες. Ότι η Γιούλια είναι έξυπνη και πολύ ανεπτυγμένη, μιλά δύο γλώσσες, γερμανικά και ρωσικά, περιβάλλεται από αγάπη και στοργή, όχι μόνο από τους γονείς, αλλά και τους παππούδες και γιαγιάδες. “Η μητέρα  μου έκλαιγε από χαρά, όταν έμαθε ότι θα γινόμουν πατέρας. Γιατί μετά την ομολογία μου ότι είμαι ομοφυλόφιλος,  ήταν λυπημένη επειδή δεν θα γινόμουν ποτέ πατέρας. Αλλά τώρα είναι ευτυχισμένη, περνά ώρες με την εγγονή της και μας επισκέπτεται” λέει ο Μίσα.

Αργότερα οι απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις

Αλλά και με τους γονείς των δύο μητέρων έχει ο Μίσα επαφή. “Έχω τώρα μια μεγάλη οικογένεια και είμαι πανευτυχής”. Στον παιδικό σταθμό και στη γειτονιά κανείς δεν απορεί πλέον για το ότι η Γιούλια έχει δύο μητέρες και έναν πατέρα. Σε έναν περίπατο η μικρή ρώτησε τη Λέρα, γιατί έχει δύο μητέρες. Και η Λέρα της απάντησε: “Η μαμά κι εγώ ονειρευόμασταν μια τόσο καταπληκτική κόρη και μετά ήρθες σε μας”. Μετά από σύντομη διακοπή η Γιούλια ξαναρώτησε, γιατί έχει τόσες πολλές μητέρες, αλλά τόσο λίγους πατέρες. Οι δύο γυναίκες πρότειναν στη Γιούλια να ρωτούσε τον πατέρα της στην επόμενη συνάντηση. Ο Μίσα τώρα σπάει το κεφάλι του, τι να της απαντήσει. “Γενικά, παίρνω την κατάσταση ως δεδομένη. Για τη μικρή πιο σημαντικό είναι η αγάπη και η φροντίδα. Απαντήσεις σε σημαντικές ερωτήσεις, θα πάρει, όταν μεγαλώσει αρκετά” λέει ο Μίσα.

Ο ίδιος σκέφτεται να μάθει άλλο επάγγελμα και να γίνει σχεδιαστής βιομηχανικού προϊόντος. Στην προφορική συνέντευξη πρόσληψης ρωτήθηκε για την οικογενειακή του κατάσταση. Είπε ότι ήταν ανύπαντρος πατέρας, με μια κόρη που μεγαλώνει με δύο μητέρες. “Βρέθηκα κάπως σε δύσκολη θέση, αλλά διαπίστωσα ότι κανείς δεν έδειξε έκπληξη και όλοι ήσαν καλοπροαίρετοι απέναντί μου”, λέει. Ομολογεί ότι μερικές φορές πιάνει τον εαυτό του να σκέφτεται, πόσο παράδοξο είναι όλο αυτό, να έπρεπε να έρθει στη Γερμανία για να βρει οικογενειακή ευτυχία. “Στην πρώην πατρίδα μου, τη Ρωσία, θα ήταν αδύνατο. Και οι τρεις γονείς χαιρόμαστε που η κόρη μας ζει σε μια χώρα που τα δικαιώματα του καθενός προστατεύονται το ίδιο απέναντι στον νόμο”.

Βίκτορ Βάιτς

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου

• Πηγή: deutsche welle
• Ετικέτες: μητέρες, παιδί, Πατέρα