Του Χρήστου Τσαντήλα*
ΠΑΝΤΑ ο συνάδελφος ο Διονύσης, όταν βρίσκονταν εκτός σπιτιού, απέφευγε να πίνει καφέ. Ούτε και αναψυκτικά. Το μυστικό του το αποκάλυπτε κάποιες φορές, όταν…προδίδονταν, αναγκασμένος αιφνιδίως να προσφεύγει, κυριολεκτικά τροχάδην, στις κοντινότερες τουαλέτες που εύρισκε μπροστά του… Πάντα σχεδόν πριν την … καταστροφή! Ίσα που πρόφταινε δηλαδή. Στο «τσάκ» μην ντροπιαστεί – όπως μας έλεγε – αφού περνούσε λυτρωτικά γι αυτόν η στομαχική του περιπέτεια. Η «διατροφική έκρηξη» – όπως την βάπτιζε. Το είχε ψάξει και με γιατρούς το πρόβλημα, λύση όμως δεν εύρισκε. Παρα μόνον εάν μετά τον καφέ ή και το πρωινό, δεν ξεπόρτιζε από την ασφάλεια του σπιτιού, ξαλαφρωμένος, πριν περάσουν κάπου δυο ώρες. Τόσο χρόνο πάνω κάτω χρειάζονταν ο Διονύσης. Αν δεν εφήρμοσε αυτόν τον κανόνα, έμπαινε σε περιπέτειες…
ΜΙΑ τέτοια περιπέτεια, όπως μας την περιέγραφε ο φουκαράς, έζησε στο εξωτερικό, ευρισκόμενος στην δημοσιογραφική ομάδα που συνόδευε τον ΠτΔ Κάρολο Παπούλια, στην Λουμπλιάνα της Σλοβενίας. Τα «δαγκώματα» άρχισαν να τον ανησυχούν, ενώ εξελίσσονταν η κοινή συνέντευξη τύπου των δυο αρχηγών κρατών στο «press room» και η πίεση της ανάγκης κορυφώθηκε ως «ανωτέρα βία» κατά την διάρκεια της ξενάγησης στο επιβλητικό και με μεσαιωνικά, βαρειά χαρακτηριστικά, προεδρικό Μέγαρο, που χρησιμοποιείται και ως εξοχική κατοικία του προέδρου.
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ του Διονύση, έγινε ξεκαρδιστική περιγραφή από τον ίδιο προς τους συναδελφους του, σε μια ωριαία περίπου αφήγηση, όσο κράτησε και η διαδρομή με λεωφορείο από την προεδρική κατοικία ως την πρωτεύουσα Λουμπλιάνα. Ο Διονύσης εκείνο το πρωί πάλευε με τις… αντοχές του, όταν ξέκοψε διακριτικά απο το γκρούπ της ξενάγησης στους ατέλειωτους χώρους του μεγάρου, αφού σε μια στροφή του διαδρόμου, είδε την …λύτρωση (!) καρφωμένη σε μια πόρτα που έγραφε WC. Και ενώ κανείς δεν τον έβλεπε, τρύπωσε μέσα… φουργιόζος!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ με το γνωστό ανέκδοτο, αυτός πρόφτασε να… ανάψει το φώς, όταν όμως το άναψε, η εικόνα που αντίκρυσε τον άφησε με το στόμα ανοιχτό. Χρυσά πόμολα στις πόρτες, χρυσοί διακόπτες, κρεμάστρες και βρύσες, χρυσά αντικείμενα και πανάκριβα χειροποίητα υφάσματα, πετσέτες και σαπούνια, αντικείμενα μπάνιου τελευταίας γενιάς. Και στο πάτωμα μια τεράστια ζεστή σκούρα προβιά … αρκούδας! Ανέσεις μόνο για τον πρόεδρο, στο VIP – WC! Ποιός να το περίμενε, ο Διονύσης χωρίς καν να «κάθετε ψηλά», μπορούσε να… αγναντεύει! Σε τουαλέτα – σουίτα!
ΤΕΤΟΙΑ «χρυσή εμπειρία», που βρέθηκε ως η σωτηρία του την τελευταία στιγμή, όπως λέει ακόμα και σήμερα, δεν θα μπορούσε ποτέ να την ξεχάσει. Κάθε που πίνει καφέ εκτός της οικείας του, αυτό θυμάται. Άλωστε, ποιός άλλος, καθώς έλεγε, θα μπορούσε να «επισκεφθεί» προεδρική τουαλέτα και μάλιστα αρχηγού ξένου κράτους! Και έτσι, προσπαθεί πάντα στον χώρο που βρίσκεται να έχει καλυμμένα τα…νώτα του!
——
*Σημ: Ο «έρμος», σκέφθηκε τότε, «δεν μου συμβαίνει κάθε μέρα κάτι τέτοιο» – και είπε να φωτογραφίσει και τον χώρο! Ιδιαίτερα τις χρυσές μπαταρίες.