Ομάδα φίλων που κινητοποιήθηκαν μέσω διαδικτύου για τον συντονισμό της προσπάθειας διάσωσης του πύργου Χαροκόπου και εφόσον είναι εφικτό, η χρήση του προς όφελος της κοινότητάς τους, συγκεντρώνεται αυτές τις ημέρες στο Facebook, κάτι που δείχνει την ευαισθησία των πολιτών για τα ιστορικά κτίρια της περιοχής μας.
Σύμφωνα μάλιστα με αναρτήσεις τους «Ο Πύργος ήταν από τα μεγαλύτερα αρχοντικά της Θεσσαλίας, ποτισμένο με μνήμες προσωπικοτήτων της τέχνης και της πολιτικής, με κυριότερη αυτη της Μελίνας Μερκούρη, που κάποτε υπήρξε σύζυγος του τσιφλικά Παναγή Χαρακόπου του νεότερου-μέλους της δυναστείας Χαρακόπου.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 ολόκληρος ο Θεσσαλικός κάμπος ηταν μοιρασμένος σε μεγάλες ιδιοκτησίες(τσιφλίκια),τα οποία οι Τούρκοι τσιφλικάδες πούλησαν σε Έλληνες κεφαλαιούχους.Την ίδια εποχή έρχεται στην Ελλάδα απο την Ρουμανία ο Παναγής Χαρακόπος και αγοράζει έξι μεγάλα τσιφλίκια 80000 στρεμμάτων στη Θεσσαλία. Αγοράζει επίσης και το τσιφλίκι της Γιάννουλης απο τον Ουσαμπενδίν Μπέη Χασάν Βέη, κτηματία και σύμβουλο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το τσιφλίκι το οποίο μελλοντικά θα αποτελούσε τον περίφημο “Πύργο του Χαρακόπου”ήταν 14500 στρέμματα και συνόρευε από γύρω με τις περιφέρειες των χωριών Γιάννουλης, Βέη Τατάρ(Φαλάνη),Καζακλάρ(Αμπελώνας), Κουλούρι και Καλυβίων.
Το έτος 1902,ο Κεφαλλονίτης στην καταγωγή , Παναγής Χαρακόπος, αρχίζει την ανοικοδόμηση του “Πύργου”σε σχέδια του επίσης Κεφαλλονίτη και αρχιτέκτονα των ανακτόρων , Αναστασίου Μεταξά.
Το κονάκι αποτελείται απο το συγκρότημα των αποθηκών,τον ορνιθώνα,τον ανεμόμυλο με τις δεξαμενές,τα ξηραντήρια και τους βοηθητικούς χώρους ,για τις αγροτικές εργασίες. Το κυρίως κτίριο περιβάλλεται, ανατολικά από ψηλό λιθόκτιστο μαντρότοιχο και νότια από ψηλό σιδερένιο κιγκλίδωμα(κάγκελο) εν βόρεια και δυτικά του , απλώνεται ένα παραλληλόγραμμο συγκρότημα κτιρίων με αποθήκες, στάβλους , αρτοποιείο, αμαξοστάσιο, πλυντήρια,γραφεία. Η οικία του κυρίως κτιρίου , αποτελείται από δύο ορόφους, ημιυπόγειο και ένα προεξάρχοντα πύργο,ο οποίος καθιέρωσε το κονάκι στην τοπική μνήμη ως “Πύργο Χαρακόπου”. Μία μεγάλη μαρμάρινη σκάλα,η οποία βρίσκεται στη νότια πλευρά του σπιτιού οδηγεί στην πλακόστρωτη βεράντα , εκεί όπου βρίσκεται και η κυρία είσοδος του “αρχοντικού”περιφρουρημένη από μία βαριά σιδερένια πόρτα με μεταλλικούς ήλιους.Στην κατοχή με τους Γερμανούς,ο Πύργος είχε επιταχθεί από τους κατακτητές Γερμανούς.
Σήμερα το κονάκι που βλέπει κανείς στο δρόμο για την Γιάννουλη, αποτελεί ζωντανή εικόνα αυτού του μαρασμού, απομεινάρι ενός παρελθόντος που έσφυζε απο ζωή
(κείμενο του Φ. Τσαγκάρη.)»
Φωτογραφίες Λεωνίδας Τζέκας
