ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
———————————-
Ο Λαρισαίος που έβρισε
τον…Ευάγγελο Αβέρωφ!
————————————-
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΕΠΟΧΗΣ
Του Χρ. Τσαντήλα*
ΑΝ και για τους περισσότερους εξ ημών, τους έχοντες μίαν κάποιαν ηλικίαν δηλαδή, πολύ τα ταίριαζε το «καλά τώρα, ήξερες και στο χωριό σου από φέισμπουκ;» εντούτοις περίπου τα καταφέρνουμε είτε να γράφουμε διαδικτυακά τις σκέψεις μας, είτε να διαβάζουμε εκείνες των άλλων.
ΟΙ δικές μου «ιστορίες του τυπογραφείου», εφόσον συγκεντρώνουν πολλά «λάικ» (δεν είναι παρά μια σειρά πραγματικών περιστατικών ή γεγονότων που αποκτούν ενδιαφέρον επειδή ακριβώς συνέβησαν σε δημοσιογραφικούς χώρους) λέω να συνεχιστούν, ως ευχάριστο διάλειμμα στη σειρά των πολιτικών σχολιασμών, που κατέγραφαν απλά τις σκέψεις και τα συναισθήματα των περισσότερων «διαδικτυακών φίλων».
ΕΤΣΙ, απαντώντας ο ίδιος στο ερώτημα αν θα ενδιέφερε κανέναν, ας πούμε, ποιος Λαρισαίος εξύβρισε χυδαιότατα, όταν ζούσε βεβαίως, τον τότε πρόεδρο της ΝΔ και υπουργό Εθνικης Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα, αρχίζεις και καταγράφεις ακόμη μια ιστορία του τυπογραφείου…
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ο Ντίνος της «Ελευθερίας». Γνωστός τοις πάσι για την απονήρευτη καλοσύνη του και αγαπητός σε όλους που τον γνωρίζουν. Ο γιός του τότε υπουργού Γεωργίου, καθισμένος έξω από το γραφείο του εκδότη Τάκη Δημητρακόπουλου, όταν εκείνος απουσίαζε, σήκωνε τα τηλέφωνα ακόμα και αν στην γραμμή ήταν υπουργοί, πρόεδροι κομμάτων, ή ο ίδιος ο Αβέρωφ Τοσίτσας, που ζητούσε συχνά τον εκδότη και φίλο του.
ΑΠΟ εδώ αρχίζουν και οι πλάκες. Τα «πειραχτήρια» δημοσιογράφοι από τα απέναντι γραφεία, του τηλεφωνούν μιλώντας χαμηλόφωνα:
⁃ Τον κύριο Τάκη θέλω… ο Αβέρωφ είμαι…
(Ακούει τον ψίθυρο ο Ντίνος, σηκώνει τα μάτια, μας βλέπει που γελάμε, και κατεβάζει το ακουστικό με νεύρο):
⁃ Αντε…γ@@@σου ρε Ανδρέα! (Όπου Ανδρέας ο συνάδελφος).
Μέρες μετά, τα ίδια… Ο «Αβερωφ είμαι» (ο Ανδρέας), «άει…γ@@@@σου ρε Ανδρέα» (ο Ντίνος), κάθε τόσο ο ίδιος χαβάς. Πάντα εν τη απουσία του εκδότη. Ώσπου η πλάκα κάποια μέρα κόπηκε, όταν χωρίς να του τηλεφωνήσουμε, κατεβάζει ξαφνικά με πάταγο το ακουστικό:
⁃ Άντε γ@@@σου πάλι ρε Ανδρέα!
Αμάν, κανείς δεν του τηλεφώνησε. Έχει γούστο… Ο Αβέρωφ ο πραγματικός θα ήταν… Ωχ! Θα έβρισε τον ίδιο τον πρόεδρο! Συμφορά!
ΗΡΘΕ λοιπόν η …μαύρη Δευτέρα που θα επέστρεφε σπο ταξίδι στην εφημερίδα του ο εκδότης. Εμφανώς νευριασμένος, αυστηρός, μπαίνει στην αίθουσα:
⁃ Ποιος έβρισε χθες τον Αβέρωφ;
⁃ Κύριε Τάκη …νόμιζα ήταν ο Ανδρέας! Εγώ… δεν…δεν φταίω… ». (Αδύνατον να μπορούσε να κρυφτεί ο ένοχος)!
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως το σταματώ εδώ γιατί εμπίπτει στα πολύ προσωπικά δεδομένα με την σημείωση όμως, πως ο εκδότης ουδέποτε φέρθηκε σκληρά σε ανθρώπους του προσωπικού του. Πόσο μάλιστα και στον προστατευόμενο όλων μας, αναντικατάστατο και έμπιστο υπάλληλο, Ντίνο Γεωργίου, ο οποίος από την στιγμή εκείνη χωρίς να το καταλάβει έγινε ο μοναδικός Λαρισαίος ίσως ο μόνος Έλληνας, που απευθείας εξύβρισε απευθείας ένα τέτοιο ιστορικό πρόσωπο! Τον πρόεδρο της ΝΔ και υπουργό Άμυνας και Εξωτερικών. Τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα!
*Ο Χρ. Τσαντήλας υπήρξε διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας Ελευθερία επί σειρά δεκαετιών.
