ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
Ήξερε μόνο ότι … γεννήθηκε!

*Του Χρήστου Τσαντήλα

ΗΘΕΛΕ να γίνει και πρόεδρος στο χωριό – τρομάρα του! Του ξεσήκωσαν τα μυαλά κάτι πειραχτήρια και λέγε λέγε, μια μέρα πάνω και στα τσίπουρα, τον έπεισαν να έρθει στην εφημερίδα. Για να δηλώσει υποψήφιος κοινοτάρχης! Και φυσικά να ζητήσει απο το λογιστήριο τα «οικονομικά προαπαιτούμενα» και την τιμή για την δημοσίευση μιας συνέντευξής του, ώστε να τον μάθει και ο κόσμος. Όχι ότι δεν τον ήξερε δηλαδή το χωριό, αλλά να, έβγαιναν άλλοι και άλλοι στην εφημερίδα για σύμβουλοι και παρασύμβουλοι, γιατί να μην βάλει κι αυτός υποψήφιος; Να μπει η φάτσα του στην «Ελευθερία»! Μήπως δεν το άξιζε να γίνει πρόεδρος; Από παιδάκι μικρό ακόμα, ήξερε όλες τις λακούβες στο χωριό, τσάκισε τα γόνατα παίζοντας – τσιατσιαλίσκα έλεγε στο καφενείο – τώρα ήρθε η ώρα σαν πρόεδρος να τις κλείσει…
ΣΤΙΣ εκλογές του 1986, όπως και σχεδόν οι περισσότεροι υποψήφιοι κοινοτάρχες, πέρασε κι αυτός το κατώφλι της «Ελευθερίας» να μιλήσει με συνάδελφο δημοσιογράφο, να πει τις θέσεις του για τα προβλήματα του χωριού και να βγει φωτογραφία, σε μια συμφωνημένη (και με το λογιστήριο – όπως όλοι) συνέντευξη. Η οποία, όπως γίνονταν τότε, άρχιζε κλασικά με στοιχεία βιογραφικά:

-Καλημέρα, πως είναι το όνομα σας;
-Χρήστος …Ξερόπουλος!
-Έχετε οικογένεια;
-Όχι.
-Είστε όμως παντρεμένος…
-Όχι.
-Διατελέσατε μήπως πρόεδρος κάπου, σε κάποιον σύλλογο ίσως, ασχοληθήκατε ποτέ ξανά με τα κοινά;
-Ποτέ…
-Σπουδάσατε κάπου, είστε μήπως πτυχιούχος, κάτι πρέπει να γράψω στο βιογραφικό σας..
-Ούτε. Δεν πήγα γυμνάσιο, στο δημοτικό μέχρι την τετάρτη πήγα…
-Αφήστε, δεν μας κάνει αυτό…Έχετε γονείς, αδέλφια, στο χωριό; Κάποιον σπουδαίο συγγενή στο σόι σας να τον αναφέρουμε;
-Μπαα..τίποτα απ´αυτά…
-Καλά, οικογένεια δεν έχετε, γονείς δεν έχετε, σπουδές δεν υπάρχουν, ούτε καμία δραστηριότητα στα κοινά, ούτε υπήρξατε αθλητής πουθενά, κάτι τέλος πάντων βρε αδελφέ πρέπει να πούμε…
-Τί να πούμε;
-Από απασχόληση τουλάχιστον. Δουλειά δηλαδή, δουλειά…Με τι ασχολείστε;
-Τώρα τίποτα…
-Γιατί;
-Κτηνοτρόφος είμαι.
-Ωραία. Τι ζώα έχετε, πρόβατα ή γελάδια;
-Δεν έχω τώρα…
-Γιατί;
-Τα πούλησα όλα…
-Μα…κάτι πρέπει να βρούμε. Μήπως είστε κυνηγός ή ψαράς;
-Όχι δεν τα μπορώ αυτά…

(ΑΝΑΥΔΟΣ ο συνάδελφος! Τι να γράψει τώρα; Ότι αυτός ο άνθρωπος απλώς γεννήθηκε στο χωριό και θέλει να γίνει πρόεδρος; Ήμαρτον!).
-Αντε, να πούμε για τα προβλήματα του χωριού. Τις εξαγγελίες σου δηλαδή.
-Τι να πούμε; Γραψτα όπως ξέρεις εσυ! Ότι νομίζεις…δεν ξέρω εγώ γράμματα…
——-
Σημ: Ο συγκεκριμένος υποψήφιος στις εκλογές τιμήθηκε από τους πατριώτες του και εκλέχθηκε πρόεδρος! Θα πείτε στα χρόνια της προεδρίας του τι έκανε; Περίπου τίποτα! Ότι ακριβώς έκαναν και πολλοί άλλοι που είχαν και… μόρφωση!

*Ο Χρήστος Τσαντήλας υπήρξε επί σειρά δεκαετιών διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα Ελευθερία. 

• Ετικέτες: γεννήθηκε, ιστορίες, Τσαντήλας, τυπογραφείου, υποψήφιος