Κι αν δεν έχεις ανέβει στον Κίσσαβο, σίγουρα δεν θα σου λείψει. Όχι γιατί δεν αξίζει αλλά γιατί δεν ξέρεις τι… χάνεις. Η Όσσα είναι ένα από τα πιο μαγευτικά σημεία της Θεσσαλίας. Απλά παραμυθένιο. Τόσο πολύ που κρύβονται και νεράιδες… Ακολουθήστε μας.

Φωτορεπορτάζ βίντεο Λεωνίδας Τζέκας

Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Λάρισας και νότια του Ολύμπου, του οποίου αποτελεί συνέχεια γεωλογικά και από τον οποίο χωρίζεται από την κοιλάδα των Τεμπών. Έχει μέγιστο υψόμετρο στα 1.978 μέτρα στη περιοχή Προφήτης Ηλίας.

Ο Κίσσαβος βλέπει δυτικά τον κάμπο της Λάρισας, νότια τον κάμπο της Αγιάς και ανατολικά την θάλασσα όπου καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια «Μεγάλο Φαράγγι» και στα νότια «Μεγάλο Ρέμα».
Από γεωλογική άποψη, ο Κίσσαβος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αφού στη βάση της αποτελείται από κρυσταλλικά πετρώματα, που όμως σκεπάζονται από άλλα στρώματα εκρηξιγενών πετρωμάτων.

Στις περισσότερες πλευρές της και κυρίως στις ανατολικές, υπάρχουν εντυπωσιακές χαράδρες με ορμητικούς χείμαρρους, ομορφότερη από τις οποίες είναι η χαράδρα της Καλυψούς με ένα τοπίο που συμπληρώνεται από καταρράκτες, λίμνες και απότομα βράχια.

Στη συγκεκριμένη περιοχή διοργανώνονται δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού όπως trekking, cantoning, flying fox, rafting, canoe-cayak, αλεξίπτωτο πλαγιάς κλπ. Ο Επισκέπτης μπορεί ακόμη να κάνει αναρρίχηση (υπάρχουν οργανωμένα αναρριχητικά πεδία), κατάβαση φαραγγιών, ποδηλασία βουνού και διάσχιση με οχήματα 4×4.
Άλλες κορυφές του Κισσάβου είναι οι Oξιές (1.613 μ.), οι Τρεις Στάλοι (1.513 μ.), ο Παλιολιάς (1.537 μ.), τα Ψηλά Δένδρα (1.231 μ.), η Βασιλίτσα (1.005 μ.), η Φωτεινή ή αλλιώς Τεπέ Τσαρδάκι (1.026 μ.) και το Καραμπίκι (1.057 μ.).

Δασικό Σύμπλεγμα Όσσας
Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια.
Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα-πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, τα σφενδάμια, οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η μαύρη πεύκη, με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης. Από τα 500 ως τα 1600μ., κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλαγιές του βουνού, κυριαρχεί η οξιά είτε σε αμιγή δάση είτε σε μικτά με ελάτη. Στα βόρεια υπάρχουν πολλά καστανοπερίβολα, από τα οποία αποκλειστικά σχεδόν, παράγονται κάστανα και ελάχιστη ξυλεία.

Περιορισμένη είναι η εμφάνιση της ιπποκαστανιάς (Aesculus hippocastanum), που αποτελεί σπάνιο είδος ως αυτοφυές. Έπειτα από μακρύ χρονικό διάστημα υπερεκμετάλλευσης επανεγκαθίστανται έλατα, τα οποία αποτελούν το 13% της δασοκάλυψης του αισθητικού δάσους του Κισσάβου.

Μεγάλη ποικιλία ειδών συναντάται και πάνω από το δασοόριο που αρχίζει η αλπική ζώνη. Τέλος, σε τμήμα του δάσους επιτρέπεται ελεγχόμενα το κυνήγι.

Στους ορεινούς όγκους του Κισσάβου υπάρχουν αγριογούρουνα ζαρκάδια, λαγοί, φασιανοί, πέρδικες

Αισθητικό Δάσος Τεμπών – Δέλτα Πηνειού
Η περιοχή αποτελεί ένα φυσικό οικοσύστημα. Καταλαμβάνει το τμήμα του Πηνειού και εκατέρωθεν των οχθών του από την κοιλάδα των Τεμπών ως τις εκβολές του. Η κοιλάδα των Τεμπών είναι περιοχή ειδικής προστασίας και έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους . Ο Πηνειός είναι σημαντικός για τα μοναδικά παρόχθια δάση του από πλατάνια, που δημιουργούν το αισθητικό δάσος των Τεμπών και τις νησίδες με τα δρυοδάση.

Παράλληλα αποτελεί σημαντική περιοχή για τα πουλιά (παρυδάτια και αρπακτικά), ενώ από ιχθυολογική άποψη περιλαμβάνει κοινά είδη ψαριών. Το Δέλτα του Πηνειού αποτελεί καταφύγιο ή εκτροφείο θηραμάτων και απαγορεύεται η αλιεία σ’ αυτό κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Για την σημαντικότητα της περιοχής ως βιότοπου-υγρότοπου, γίνεται αναφορά σε διεθνείς και ευρωπαϊκούς καταλόγους, που εμπεριέχουν περιοχές με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Ιστορικά στοιχεία
Στον Κίσσαβο (παλιά Όσσα μέχρι τον 11ομ.Χ.αι.), κατοικούσαν κατά την αρχαιότητα Μάγνητες, των οποίων η χώρα (Μαγνησία) άρχιζε από τις εκβολές του Πηνειού και κατέληγε στη χερσόνησο των Τρικέρων. Συνδέεται με τις Νύμφες, με τη λατρεία της Δήμητρας, με τον Ασκληπιό, με τον Ηρακλή (ο μύθος θέλει εδώ να άφησε την τελευταία του πνοή), με το Φιλοκτήτη (εδώ έζησε ο ήρωας του Τρωικού πολέμου), με το Μ.Αλέξανδρο κ.ά. Από τον αρχαιολογικό πλούτο του Κισσάβου εκείνο που μπορεί να θαυμάσει κανείς σήμερα είναι κυρίως ναοί, μοναστήρια και υπολείμματα κάστρων.

• Πληροφορίες: Δήμος Αγιάς
• Ετικέτες: βουνό, Κίσσαβος, όμορφα, Ορειβασία