« Γέννημα – θρέμμα του νομού μας, με ρίζες από τη γη του Καλοχωρίου και της Νίκαιας, η Ολυμπία Μπέκου, κόρη του γνωστού ποινικολόγου και πολιτικού Ζήση Μπέκου και της επιχειρηματία Μιράντας Μπλιάτσου-Μπέκου, διαπρέπει στο εξωτερικό, ήδη ως Καθηγήτρια της Νομικής, στον τομέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου.
Η Ολυμπία Μπέκου, πριν λίγες μέρες, εκλέχθηκε Πρόεδρος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ , ενός διακεκριμένου, παγκόσμια, Πανεπιστημίου, στο οποίο η Νομική Σχολή, έχει παράδοση 200 ετών .
Στα 200 χρόνια της σχολής, η Λαρισαία νομικός, είναι η πρώτη Πρόεδρος γυναίκα και η νεαρότερη σε ηλικία.
Πρωτιές παντού, για τη δική μας Ολυμπία.
Που σκαρφάλωσε στις ψηλότερες κορφές μέσα από κακοτράχαλους δρόμους, με πείσμα και αυταπάρνηση, με αφοσίωση και μελέτη , με κόπους και ξενύχτια , με συνεχή ταξίδια και απάνθρωπα ωράρια, με αγωνίες και ανταγωνισμούς, όμως κυρίως, με αγάπη πολλή για την επιστήμη της και για όσα η ίδια πίστεψε ότι έπρεπε να προσφέρει στο διεθνές δίκαιο και συνακόλουθα σε όλη την ανθρωπότητα.
Όλοι όσοι παρακολουθήσαμε την πορεία του μικρού αυτού, ατίθασου και ασυμβίβαστου κοριτσιού από τη Νίκαια, τη γεμάτη από την ενέργεια και τη σπιρτάδα του πατέρα της και την πραότητα και σταθερότητα της μητέρα της, τη μικρή Λίβια- το υποκοριστικό της! , που όρμησε σαν καθαρόαιμο άλογο και κάλπασε με αξιώσεις στο λιβάδι της δημιουργίας , είμαστε μόνο περήφανοι και πολύ συγκινημένοι.
Ένα δικό μας παιδί, είναι πλέον πρέσβειρα για τη χώρα και για το νομό μας, στον τομέα της νομικής επιστήμης, σε διεθνές επίπεδο, με όλα όσα αυτό σημαίνει και για τους σύγχρονους καιρούς, με τόσες ανοιχτές προκλήσεις και τόσα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που τίθενται για τη χώρα μας .
Όμως την ίδια ώρα, δεν μπορούμε παρά να συλλογιστούμε την επιστημονική απώλεια τέτοιων παιδιών από τη χώρα μας, την ανυπαρξία της δυνατότητας να αξιοποιήσουμε αυτά τα ξεχωριστά μυαλά, να δημιουργήσουμε ένα πραγματικό «επιστημονικό οπλοστάσιο» έγκριτων νέων επιστημόνων, που έχουν τη γνώση και τη δύναμη να δώσουν διεθνώς , τις μεγάλες μάχες για τη χώρα.
Είναι ώρα να αποτιμηθεί η κατάσταση και να προχωρήσουμε σε πολιτικές κινήτρων, για να επιστρέψουν τα παιδιά μας στον τόπο μας.
Δεν φτάνουν οι ευχές, ούτε οι διαπιστώσεις.
Απαιτούνται πολιτικές πρωτοβουλίες και απαιτούνται τώρα.
Μέχρι να γίνει αυτό, η Ολυμπία μας, με το όνομα –σύμβολο της ιστορίας και του πολιτισμού της Ελλάδας, θα διαπρέπει σε μια ξένη χώρα, ακόμη και χωρίς υπηκοότητα…
Η ιστορία της, είναι μια καλή ευκαιρία να σκεφτούμε πολλά.
Κρατάμε μέσα μας την περηφάνια για το παιδί της Λάρισας, που κατάφερε μια σπουδαία διάκριση.
Θερμά συγχαίρουμε την ίδια , αλλά και τους άξιους γονείς, αυτής της άξιας κόρης.»
