Aθλήτρια στίβου, δισκοβόλος που εντυπωσιάζει με την αθλητική της υποδομή. Έχει κάνει ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, τένις, κολύμβηση, καράτε, πολεμικές τέχνες και τάε κβον ντο, στο οποίο έχει μαύρη ζώνη και τρία νταν! Ήταν στους στίβους από μικρό παιδί παρακολουθώντας την επίσης αθλήτρια του στίβου μητέρα της και άρα η μοίρα της ήταν προδιαγεγραμμένη, απ’ όπου και αν πέρασε βρήκε τελικά στο στίβο την Ιθάκη της.
Η Κρίστυ Αναγνωστοπούλου, απόφοιτη της Γυμναστικής Ακαδημίας και λιμενικός, μιλά για όλα αυτά στο «Sports3», για τους μελλοντικούς της στόχους και την καριέρα της, αλλά και για το ταξίδι της εκεί που ξεκίνησε ο κορονοϊός, στην Γουχάν της Κίνας. Αφορμή για αυτή τη συνέντευξη, άλλωστε, στάθηκε, το ταξίδι στο σημείο «μηδέν» του κορονοϊού, αλλά στην πορεία ανακαλύψαμε πράγματα που ομολογουμένως μας εντυπωσίασαν. Στο ραντεβού που δόθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο, συναντήσαμε ένα κορίτσι που είναι προσηλωμένη στους στόχους της, δουλεύει σκληρά, έχει αίσθηση του χιούμορ και καθώς φαίνεται δύναμη, ψυχική και σωματική. «Είμαι η δυνατή στου στίβου», λέει γελώντας όταν η συζήτηση πάει στις πολεμικές τέχνες, τη μαύρη ζώνη και τα τρία νταν.
Η 29χρονη δισκοβόλος τον Οκτώβριο του 2019 βρέθηκε στη Γουχάν ως μέλος της ελληνικής ομάδας που έλαβε μέρος στους Παγκόσμιους Στρατιωτικούς Αγώνες. Αργότερα και όταν ο ιός είχε εξελιχθεί σε πανδημία, κάποιοι ξένοι αθλητές έκαναν λόγο για συμπτώματα που είχαν και τα οποία θύμιζαν τη νόσο του COVID-19.
«Όταν ξεκίνησε η πανδημία έπαθα σοκ, αλλά μετά κάναμε πλάκα και λέγαμε ότι εμείς τον περάσαμε τον κορονοϊό και τώρα έχουμε ανοσία», αναφέρει η Κρίστυ Αναγνωστοπούλου και προσθέτει: «Να σας πω την αλήθεια δεν έχω κάνει το τεστ και δεν ξέρω αν τον πέρασα, αλλά δεν είχα και δεν έχω κανένα από τα συμπτώματα».
–Υπήρξαν πάντως, δηλώσεις ξένων αθλητών που έλεγαν ότι τον Οκτώβριο του 2019 που βρέθηκαν στη Γουχάν είχαν συμπτώματα ίδια με του κορονοϊού. Εσύ κατάλαβες κάτι τέτοιο ή αντιλήφθηκες να υπάρχει πρόβλημα;
«Όχι, απολύτως τίποτα. Εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα και δεν κατάλαβα και κάτι. Μια κοπέλα από την ελληνική αποστολή είχε, βέβαια κάποια συμπτώματα, αλλά δεν ήταν κάτι σοβαρό».
-Πως ήταν η διοργάνωση;
«Εξαιρετική, όλα ήταν άψογα. Οι Παγκόσμιοι Στρατιωτικοί Αγώνες είναι σαν τους Ολυμπιακούς, με χιλιάδες αθλητές απ’ όλο τον κόσμο. Εγώ εκπροσώπησα την Ελλάδα, το Λιμενικό Σώμα στο οποίο υπηρετώ και κατέκτησα και το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν οι δεύτεροι Στρατιωτικοί Αγώνες που έλαβα μέρος μετά τη Σεούλ το 2015, όταν είχα πάρει την πέμπτη θέση».
Το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες
-Μιας και είπες για Ολυμπιακούς Αγώνες φαντάζομαι είναι ο μεγάλος σου στόχος;
«Ναι, πλέον έχω επικεντρώσει σε αυτούς».
-Η αναβολή σε ευνόησε;
«Ναι, με ευνόησε. Για εμένα ήταν πολύ καλή, διότι έχω τα χρόνο να διορθώσω κάποια πράγματα στην τεχνική μου και προπονητικά. Τον Ιανουάριο άλλαξα προπονητή, πλέον είμαι με τον παλιό πρωταθλητή της δισκοβολίας τον Χρήστο Παπαδόπουλο και έχω όλο το χρόνο να δουλέψω μαζί του και να βελτιώσω κάποια πράγματα. Όπως κάθε αλλαγή έτσι και αυτή θέλει χρόνο, τον οποίο θα έχω μπροστά μου με την αναβολή των Ολυμπιακών για το καλοκαίρι του 2021».
-Και στο βάθος του μυαλού σου τι έχεις για το Τόκιο;
«Μια όσο το δυνατόν καλύτερη επίδοση και όσο το δυνατόν ψηλότερα. Πάω για τη διάκριση και σίγουρα κάτι καλύτερο από το Ρίο το 2016 που ήταν οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί Αγώνες».
-Το Τόκιο, βέβαια, είναι μακροπρόθεσμος στόχος. Ο άμεσος ποιος είναι;
«Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Πάτρα (σ.σ. το Σαββατοκύριακο 8 και 9 Αυγούστου), στο οποίο πηγαίνω για να κατακτήσω τον τίτλο για 10η φορά, να το ευχαριστηθώ και αν βγει και μια καλή επίδοση, γιατί όχι;
Όλη η οικογένεια στον στίβο
Η Κρίστυ ασχολήθηκε με τον στίβο όταν πια ήταν μαθήτρια γυμνασίου και αφού είχε περάσει από μια σειρά αθλημάτων, τα οποία της δίνουν μια εντυπωσιακή αθλητική υποδομή και μια επίσης εντυπωσιακή σωματοδομή. Το πιο εντυπωσιακό, όμως είναι η ενασχόλησή της με τις πολεμικές τέχνες, αλλά και το ότι σχεδόν όλη της η οικογένεια ασχολείται με τον στίβο.
-Πως επέλεξες τον στίβο;
«Δύσκολο να το πω. Έχω κάνει πολλά αθλήματα μικρή, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, κολύμβηση, τένις, καράτε, πολεμικές τέχνες και τάε κβον ντο, στο οποίο έχω μαύρη ζώνη και τρία νταν».
-Αρα δύσκολο να σε πειράξει κανείς…
«Ναι, δύσκολο (σ.σ. γέλια) είμαι δυνατή, είμαι η δυνατή του στίβου».
-Και μετά απ’ όλα αυτά ο στίβος πως ήρθε;
«Ο προπονητής του στίβου στα Φάρσαλα απ’ όπου είμαι, είδε κάτι σε εμένα στο βόλεϊ και από την Τετάρτη δημοτικού ζητούσε από τους γονείς μου να πάω στο στίβο. Τελικά το έκανα και ξεκίνησα όταν ήμουν 13, 14 ετών με δισκοβολία, η οποία μου άρεσε. Το πέρασμά μου από όλα τα άλλα αθλήματα με έχει βοηθήσει πολύ. Πρέπει , βεβαίως, να πω ότι και η μητέρα μου ήταν αθλήτρια του στίβου, δρομέας στα 800 και τα 1.500 μέτρα και ο αδερφός μου κάνει ακόντιο. Είμαστε από μικροί στο στίβο. Η μητέρα μου μας έπαιρνε μαζί στο στάδιο που γυμναζόταν στη Λαμία, ήταν στην Αναγέννηση Λαμίας και τη βλέπαμε που έτρεχε. Οι γονείς μας είναι αυτοί που μας ώθησαν στον αθλητισμό. Ο πατέρας μου έχει ασχοληθεί με άρση βαρών και πολεμικές τέχνες και τώρα ασχολείται διοικητικά με τον αθλητισμό».
Χώρος ρίψεων από την εποχή της Σοφίας Σακοράφα
Η συνάντησή με την Κρίστυ έγινε στο Ολυμπιακό Στάδιο, εκεί όπου προπονείται η 29χρονη πρωταθλήτρια της δισκοβολίας. Περιηγηθήκαμε στην Αγορά και δίπλα από το στάδιο όπου προπονούνται οι υψηλού επιπέδου αθλητές, το Κ1. Εκείνο που κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν ότι αυτοί οι αθλητές προπονούνται μαζί με τον κόσμο που κάνει τη σωματική του άσκηση.
-Αυτό που βλέπουμε τώρα συμβαίνει πάντα, να προπονείστε μαζί με τον κόσμο;
«Ναι, συνεχώς. Δεν υπάρχει χώρος ρίψεων για τους αθλητές, παλιά υπήρχε, τώρα όχι. Μαλώνουμε καθημερινά με τον κόσμο που αθλείται εδώ, δε υπάρχει κάποιος να τους πει ότι εδώ είναι μόνο για αθλητές. Υπάρχει κίνδυνος να τους χτυπήσουμε, ο προπονητής μου τους ζητάει να φύγουν για να προπονηθούμε και να μην τους χτυπήσουμε. Εδώ και χρόνια παρακαλάμε για να αλλάξουν το δίχτυ στον εσωτερικό χώρο των ρίψεων που προπονούμαστε το χειμώνα και το οποίο είναι από την εποχή που προπονείτο εδώ η Σοφία Σακοράφα, αλλά δεν το κάνουν, το μπαλώνουν και το ξαναμπαλώνουν. Είμαστε ήρωες που παρ΄ ότι γυμναζόμαστε υπό αυτές τις συνθήκες εκπροσωπούμε την Ελλάδα σε διεθνές επίπεδο και έχουμε διακρίσεις και μετάλλια. Δεν τα παρατάμε, δεν το βάζουμε κάτω, αλλά οι συνθήκες είναι δύσκολες. Φανταστείτε ότι κάθε χειμώνα ο εσωτερικός χώρος ρίψεων βάζει νερά και το κλειστό γίνεται ανοιχτό».
Με αυτή την τελευταία χιουμοριστική φράση που περιγράφει, όμως μια αληθινή εικόνα, φθάσαμε στο τέλος της συνέντευξης με την Κρίστυ Ανγωστοπούλου. Μια συνέντευξη που πιθανώς ξεκίνησε για αλλού, αλλά σίγουρα πήγε αλλού. Η επιθυμία να μας περιγράψει η Κρίστυ την κατάσταση στην Γουχάν στους Αγώνες, από τους οποίους κάποιοι λένε ότι ξεκίνησε ο κορονοϊός, έγινε επιθυμία να τη γνωρίσουμε καλύτερα και να ανακαλύψουμε την αξιοζήλευτη πορεία μιας κοπέλας που μπορεί να δείχνει και να είναι δυνατή, αλλά ταυτόχρονα έχει και την άλλη της πλευρά, όπως μας αποκάλυψε στην τελευταία ερώτηση που της κάναμε φεύγοντας. Τη ρωτήσαμε εάν έχει χρειαστεί κάποια στιγμή να χρησιμοποιήσει στην πράξη τις γνώσεις της στα πολεμικές τέχνες και από εκεί που δήλωνε η «δυνατή του στίβου», έβαλε τα γέλια, λέγοντας: «Όχι, ευτυχώς ή δυστυχώς. Είμαι ήρεμη δύναμη και χαμηλών τόνων».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΠΑΛΩΜΑΤΙΝΗ /EUROKINISSI
- Πηγή: sports3.gr
- Ετικέτες: Αναγνωστοπούλου, Λάρισα, στίβος, Φάρσαλα
