Το Best Of Larissa ακολουθεί το ταξίδι μιας οικογένειας από τη Λάρισα στη Βαλτική:

Ημέρα 5η

Ο στόχος της σημερινής ημέρας είναι το Ναυτικό Μουσείο Seaplane Harbour Lennusadam, αξιοθέατο από αυτά που δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος από την πόλη. Το μουσείο βρίσκεται μπροστά στη θάλασσα, στην περιοχή Kalamaja. Ξυπνάμε με την ησυχία μας, τρώμε το πρωϊνό μας και παίρνουμε το τραμ Νο 2, με κατεύθυνση την περιοχή αυτή. Η στάση που κατεβαίνουμε είναι λίγο πιο μακριά από το μουσείο, έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσουμε την περιοχή. Η Kalamaja στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν ένα ψαροχώρι που εξελίχθηκε όμως σε ένα σύγχρονο βιομηχανικό κέντρο της πόλης, στο οποίο ζούσαν κατά κύριο λόγο εργάτες. Η περιοχή εξελίχθηκε, χωρίς να αλλοιώσει το παρελθόν της. Έτσι σήμερα είναι μία πολύ μοντέρνα περιοχή, στην οποία μπορεί να διακρίνει κανείς κάθε καινούργια αρχιτεκτονική ιδέα και τάση.  Περπατάμε στα πολύ ήσυχα δρομάκια της και παρατηρούμε τα παλιά πολύχρωμα ξύλινα σπίτια της, όπως και ό,τι μοντέρνο έχει χτιστεί. Η Νάγια θα ήθελε πολύ να ζει σε ένα από τα μοντέρνα αυτά σπίτια. Μας κάνει πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση αυτές τις μέρες η ηρεμία που αποπνέει γενικότερα η πόλη του Ταλίν. Η κίνηση στους δρόμους δεν συγκρίνεται ούτε καν με την κίνηση της Λάρισας.  

Το μουσείο ανοίγει στις 10:00, όπως και τα περισσότερα αξιοθέατα της πόλης. Εμείς είμαστε στην είσοδο γύρω στις 11:00. Ευτυχώς υπάρχει οικογενειακό εισιτήριο το οποίο στοιχίζει 30€. Η τιμή περιλαμβάνει το μουσείο, όπως και την επίσκεψη στα πλοία που είναι αγκυροβολημένα δίπλα από αυτό. Μπαίνουμε και αντικρύζουμε μία τεράστια αίθουσα μέσα στην οποία βρίσκονται όλα τα εκθέματα. Στο κέντρο της αίθουσας δεσπόζει ένα ολόκληρο υποβρύχιο! Ο υπερυψωμένος διαδρομος που περπατάμε μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε από ψηλά τα εκθέματα. Μας κάνουν εντύπωση που βλέπουμε, σε πραγματικό μέγεθος, όλα τα σκάφη που συμμετέχουν σε αγώνες, ακόμα και σε αυτούς που διεξάγονται πάνω στον πάγο. Τα παιδιά απομακρύνονται όταν ανακαλύπτουν ότι υπάρχει μεγάλη διαδραστικότητα στο μουσείο αυτό, πράγμα πολύ σημαντικό για ένα μουσείο. 

Ο Κωστής ανακαλύπτει και αυτός ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει όλα αυτά τα πυροβόλα και κανόνια που εκτίθενται, έτσι αρχίζει να παίζει και αυτός. Η Λίνα τον φωτογραφίζει και γελάει με τις αστείες γκριμάτσες του. Πάνω από το κεφάλι μας κρέμεται ένα πραγματικό παλιό υδροπλάνο! Υπάρχει η δυνατότητα επίισκεψης του εσωτερικού του υποβρυχίου, όμως ο κόσμος είναι αρκετός, σε πολύ στενό χώρο και αποφασίζουμε να μην το διακινδυνέψουμε. Ο υπερυψωμένος διάδρομος τελειώνει με τεράστια κανόνια πλοίων. Κατεβαίνουμε στο ισόγειο χώρο της έκθεσης. Εκεί ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να φωτογραφηθούμε με ναυτικά ρούχα μπροστά από ένα παλιό υδροπλάνο ή ένα υποβρύχιο. Τα παιδιά φυσικά το έχουν ανακαλύψει εδώ και ώρα και έχουν βγάλει τις φωτογραφίες τους. Το κάνουμε κι εμείς! Πιο κάτω μπορεί κανείς να οδηγήσει σε προσομοίωση ένα αεροπλάνο, να τιμονεύσει στη θάλασσα μικρά τηλεκατευθυνόμενα σκάφη, να φτιάξει πραγματικές σαίτες με χαρτί και πολλά άλλα πράγματα, που κάνουν ένα μουσείο πραγματικά συναρπαστικό! Φυσικά τα δοκιμάζουμε όλα και περνάμε πολύ όμορφα!

Βγαίνουμε από το μουσείο και κατευθυνόμαστε στην προβλήτα όπου είναι επισκέψιμα σε όλους τους χώρους τους, ένα παγοθραυστικό και ένα ακτοπλοϊκό. Ανεβαίνουμε στο πρώτο και εντυπωσιαζόμαστε από τους χώρους και τις καμπίνες του πληρώματος. Βλέπουμε πόσο διαφορετική καμπίνα είχε ο κάθε ένας από τους αξιωματικούς του πληρώματος. Συγκρίνουμε την καμπίνα του 4ου μηχανικού με του πλοιάρχου, όπως και το εστιατόριο των αξιωματικών με αυτό των ναυτών. Η επίσκεψη μας εδώ έχει πραγματικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, όμως όλοι μας έχουμε αρχίσει να πεινάμε! Επισκεπτόμαστε πολύ γρήγορα το ακτοπλοϊκό και φεύγουμε από το χώρο, αναζητώντας ένα φθηνό και καλό εστιατόριο που ο Κωστής έχει σηματοδοτήσει στην περιοχή. Φτάνουμε όμως δυστυχώς δεν έχει ανοίξει ακόμα… Αποφασίζουμε να πάρουμε το λεωφορείο και να πάμε προς το κέντρο. Την ίδια στιγμή ο φίλος μας ο Αντώνης από τη Λάρισα μας στέλνει, λες και ήξερε, το όνομα μίας μπυραρίας που ευχαριστήθηκαν πολύ όταν επισκέφτηκαν την πόλη. Ψάχνουμε γρήγορα, την εντοπίζουμε και σταματάμε στην κατάλληλη στάση. Η μπυραρία είναι στην παλιά πόλη. Μόλις φτάνουμε θυμόμαστε ότι το είχαμε προσέξει αυτό το μαγαζί, όμως είναι αρκετά ακριβό για τον προγραμματισμό μας σήμερα… Ψάχνουμε κάτι αρκετά φθηνότερο και έτσι αποφασίζουμε να αναζητήσουμε φαγητό σε ένα από τα μεγάλα πολυκαταστήματα του κέντρου. Το γνωστό μας Hesburger είναι η τελική μας επιλογή. Χορτάτοι αποφασίζουμε να γυρίσουμε για ένα μεσημεριανό υπνάκο στο σπίτι μας. 

Το απόγευμα έχει πάλι θάλασσα! Αποφασίζουμε να πάμε στην πιο κοντινή και δημοφιλή παραλία της πόλης την Pirita beach. Με το αυτοκίνητο δεν είναι παρά 15′ δρόμος. Παίρνουμε την παραλιακή οδό και περνάμε μπροστά από το λιμάνι και από εκεί που φεύγουν τα μεγάλα καράβια για την Στοκχόλμη και το Ελσίνκι. Ωραία θα ήταν να παίρναμε ένα από αυτά! Φτάνουμε στην παραλία. Η στάθμευση εδώ για 3 ώρες είναι δωρεάν. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ένα χάρτινο ρολόι, στο οποίο δείχνουν την ώρα άφιξης, το οποίο τοποθετούν μέσα στο αυτοκίνητο. Εμείς παίρνουμε και το γράφουμε σε ένα χαρτί. Φτάνουμε στην παραλία. Εκ πρώτης όψεως μοιάζει πολύ με τις δικές μας, όμως μετά βλέπουμε πολλές διαφορές. Ένα μοναδικό δάσος απλώνεται μέχρι την άμμο, ενώ δεν υπάρχουν καφέ, μπαρ ή ξαπλώστρες πουθενά, εκτός από κανά-δυό καντίνες πάνω στο δρόμο που οδηγεί στην παραλία. Η θάλασσα στην αρχή είναι  εξαιρετικά ρηχή, με αρκετά φύκια, ενω το χρώμα της είναι ένα σκούρο μπλε. Ο κόσμος απολαμβάνει τον πραγματικά καυτό ήλιο, ενώ δεν βλέπουμε ούτε μία ομπρέλα. Εμείς λαχταράμε να μπούμε μέσα στη θάλασσα, τουλάχιστον να βρέξουμε τα πόδια μας. Είναι η Βαλτική!

Όταν χορταίνουμε τη θάλασσα αποφασίζουμε να ψάξουμε κάπου να πιούμε ένα καφέ. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και γυρίζουμε προς την πόλη. Γλυτώνουμε στο παρά τσακ να τρακάρουμε με ένα φουριόζικο αυτοκίνητο! Ευτυχώς γιατί θα είχαμε αρκετά τρεξίματα… Με το αυτοκίνητο τελικά  κάνουμε βόλτα σε όλη την παραλιακή περιοχή και θαυμάζουμε την πόλη, μέχρι να καταλήξουμε τελικά στην Kalamaja και στο γνωστό μας F-Hoone για καφέ. Αυτό το μαγαζί δεν σταματάει να έχει κόσμο ποτέ! Απολαμβάνουμε το απόγευμα εδώ. Αργότερα γυρίζουμε προς το αυτοκίνητο, αφού κάνουμε μερικά απαραίτητα ψώνια και γυρίζουμε σπίτι. Μαγειρεύουμε και τρώμε! Όλοι συμφωνούμε ότι χορτάσαμε από το Ταλίν και είμαστε έτοιμοι αύριο να συνεχίσουμε για τον επόμενο προορισμό μας. Κοιμόμαστε νωρίς, αφού αύριο έχουμε πρωϊνό ξύπνημα.

• Πηγή: Linokostas.blogspot.com
• Ετικέτες: Βαλτική, θάλασσα, Λαρισαίοι, Ταλίν