ΤΙΣ «μάχες» πριν την επιτυχία της «αποκλειστικότητας» μιας είδησης, στον δημοσιογραφικό μιντιακό χώρο, ασφαλώς οι περισσότεροι αναγνώστες, ακροατές ή και τηλεθεατές, δεν τις γνωρίζουν. Και γιατί άλλωστε να την γνωρίζουν; Είναι βέβαιο ομως, θα έπρεπε να ενδιαφέρει το πώς και με ποιούς τρόπους ένα μέσο ενημέρωσης κερδίζει την πρωτιά στην επιλογή του κοινού και βεβαίως σε τελική ανάλυση την εμπιστοσύνη του αγοραστή. Κι όμως, ένας ψαγμένος αναγνώστης, ακροατής ή τηλεθεατής, δεν θα είναι έγκαιρα και έγκυρα ενημερωμένος, εάν δεν τσεκάρει όσο μπορεί την πηγή της πληροφορίας. Ακόμα και την αντικειμενικότητα του ίδιου του ρεπόρτερ.

ΠΡΙΝ λοιπόν χαθεί (δια παντός μάλλον), ο όρος αντικειμενικότητα στην πληροφόρηση, δυστυχώς οι δημοσιογραφικές ενώσεις, ιδίως σήμερα, δεν μπορούν να το ελέγξουν αυτό, υπήρχε στον χώρο της ενημέρωσης ενας άλλος στόχος, η «αποκλειστικότητα της είδησης». Προνόμιο των καλών δημοσιογράφων αρχικά και αγορασμένο (δυστυχώς) των εκδοτών ή καναλαρχών τελικά…

ΥΠΟΥΡΓΟΙ ή άλλοι κυβερνητικοί (και όχι μόνο) που «διαρρέουν» μια πληροφορία σε συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης, την εξαργυρώνουν με την ανέξοδη προβολή τους (πολλές φορές προκλητική) απο το μέσο αυτό. «Θύματα» τέτοιων άκομψων συμφωνιών οι δημοσιογράφοι των υπολοίπων μέσων που με άνισο τρόπο κυνηγούν την είδηση, εγκαλούμενοι συνήθως από τους εργοδότες τους όταν εχπυν την πρωτιά οι αντίπαλοι.

Ένα τέτοιο περιστατικό, με μια κυρία, γνωστή δημοσιογράφο μεγάλης εφημερίδας, τότε αντιπολιτευόμενης στην κυβέρνηση Καραμανλή, που εξαιτίας της «συναλλαγής» εκδότη με υπουργό, κλειδώθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επιλεκτική «πώληση» μιας πληροφορίας αρνούμενη να ακολουθήσει την πρωθυπουργική αποστολή (περιοδεία σε πόλεις της Αυστραλίας), αποτέλεσε αφορμή για άγριο καβγά μεταξύ συναδέλφων που έλαβε διαστάσεις και παρολίγον να «αποκεφαλίσει» υπουργό! Η συγκεκριμένη κυρία συνταξιούχος πλέον σχολιάζει την επικαιρότητα σχεδόν καθημερινά στα τηλεοπτικά πάνελ. Τώρα είναι αυτή που λαβαίνει στο κινητό της αποκλειστικές πληροφορίες από πρωτοκλασάτους πολιτικούς.

ΕΤΣΙ λοιπόν πάει η ενημέρωση. Και ακόμα χειρότερα σήμερα, που μέσω του διαδικτύου ο καθείς μπορεί να διοχετεύσει μια πληροφορία χωρίς διασταύρωση, να προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο κοινωνικό σύνολο και να μείνει ατιμώρητος! Θυμάμαι τα δακρυσμένα μάτια της δημοσιογράφου άνοιξα την πόρτα του δωματίου της, τότε στην Καμπέρα. Θυμωμένη μου είπε: «…εγώ αν ο εκδότης μου δεν τον «φάει» αυτόν τον υπουργό, δεν ξανακάνω κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ»! Η ίδια σήμερα, κάνει αυτά για τα οποία θύμωνε τότε. Προβάλλοντας το μέσον της, τους δικούς της πληροφοριοδότες πολιτικούς.