Το Best Of Larissa ακολουθεί το ταξίδι μιας οικογένειας από τη Λάρισα στη Βαλτική:

Ημέρα 16η:

Το βράδυ έβρεξε! Βλέπουμε από το παράθυρο το δρόμο. Η μέρα σήμερα είναι σχετικά χαλαρή. Σηκωνόμαστε χωρίς να βιαζόμαστε και αφού φτιάχνουμε κάτι για να φάμε στη λίμνη Galve, στο Τρακάι που θα επισκεφτούμε σήμερα, φεύγουμε γύρω στις 10:00. Πρώτη μας στάση η κοντινή μονή Παζάισλις, η οποία διαβάσαμε ότι αποτελεί ένα έξοχο δείγμα αρχιτεκτονικής μπαρόκ και αξίζει να την επισκεφτούμε. Ένα πράγμα που έχουμε πάντα στο μυαλό σχετικά με τα μοναστήρια είναι ότι τις περισσότερες φορές χτίζονται σε τοποθεσίες με ξεχωριστό φυσικό κάλλος, έτσι ώστε αν δεν ικανοποιηθούμε από το ίδιο το μαναστήρι να αμοιφθούμε τουλάχιστον από το περιβάλλον του.Φτάνουμε αρκετά γρήγορα, αφού είναι λίγο έξω από την πόλη του Κάουνας. Πραγματικά βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο μέρος, κοντά σε λίμνη, στην οποία υπάρχει αρκετός κόσμος που κάνει διάφορες δραστηριότητες. Παρκάρουμε το αυτοκίνητο και ανακαλύπτουμε ότι ακριβώς μπροστά από τη μονή υπάρχει ένα ακριβό ξενοδοχείο. Βρίσκουμε την είσοδο και χτυπάμε το κουδούνι. Μας ανοίγουν και μπαίνουμε. Ενώ στην είσοδο διαβάζουμε ότι η περιήγηση σε αυτό είναι δωρεάν, μας ζητούν να πληρώσουμε συνολικό εισιτήριο 18€! Ο Κωστής παίρνει την απόφαση να το κάνουμε. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος λόγος. Πληρώνουμε και μπαίνουμε πιο μέσα. Βλέπουμε μία εξέδρα συναυλιών στον αύλειο χώρο. Σίγουρα αφορά το καλοκαιρινό φεστιβάλ μουσικής που γίνεται εδώ τα τελευταία χρόνια. Προχωράμε πιο μέσα. Είναι όμορφη η εκκλησία που βλέπουμε, με τίποτα όμως δεν δικαιολογεί το «αλμυρό» εισιτήριο που πληρώσαμε…. Προσπαθούμε να δούμε και την παραμικρή λεπτομέρεια, έτσι ώστε να κάνουμε απόσβεση.  Φεύγουμε απογοητευμένοι, με το μυαλό μας στον επόμενο στόχο, το Τρακάι.

Το Τρακάι βρίσκεται πολύ κοντά στην πρωτεύουσα Βίλνιους και η φωτογραφία του κάστρου, μέσα στη λίμνη, που βρίσκεται εκεί, κοσμεί κάθε τουριστική παρουσίαση της χώρας. Ακολουθούμε την Α1, το σημεντικότερο αυτοκινητόδρομο της χώρας. Η κίνηση είναι αρκετή, ενώ δεν σταματάμε να βλέπουμε κάθε λίγο και λιγάκι έργα. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το πόσα έργα εκτελούνται ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα. Φτάνουμε στο Τρακάι και παρκάρουμε στο δρόμο, ακριβώς απέναντι από το κάστρο. Το παρκάρισμα εδώ στοιχίζει 1€ την ώρα. Το χωριό του Τρακάι είναι το πιο προσεγμένο και κουκλίστικο από όσα έχουμε δει στη χώρα. Ο ουρανός έχει συννεφιάσει, όμως ευτυχώς ακόμα δεν βρέχει. Η θέα του κάστρου μέσα στη λίμνη είναι πραγματικά μοναδική!

Εμείς περπατάμε απέναντι, εκεί που είναι γεμάτο από μικρά μαγαζάκια που πουλάνε σουβενίρ, αλλά και καφέ και εστιατόρια. Το μέρος είναι αρκετά τουριστικό. Τρώμε το κολατσιό μας και περπατάμε το ξύλινο γεφυράκι που οδηγεί στο νησάκι που βρίσκεται το κάστρο. Μέσα στη λίμνη υπάρχουν δεκάδες βαρκάρηδες που προσφέρουν μια βόλτα  με 5€ το κεφάλι. Φτάνουμε στην πύλη του κάστρου. Η είσοδος για όλους μας στο εσωτερικό είναι 24€. «Όποιος καίγεται από το χυλό φυσάει και το γιαούρτι», έτσι αποφασίζουμε να μην τα δώσουμε. Η Λίνα είναι η μόνη που έχει αντίρρηση, όμως η πλειοψηφία νικά.  Κάνουμε μία βόλτα ξανά στα μαγαζάκια, ικανοποιείται η Λίνα με τις μικρές αγορές της και αρχίζει να βρέχει. Τυχεροί ήμασταν. Φεύγουμε για το σπίτι που θα μείνουμε στο Βίλνιους.

Η πόλη είναι κοντά. Το σπίτι μας είναι πολύ κεντρικό. Το βρίσκουμε εύκολα. Βρίσκεται μέσα σε μία εσωτερική αυλή, μαζί με άλλα 4-5, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με μία εσωτερική βεράντα-διάδρομο. Θυμίζει λίγο ισπανική χασιέντα. Παρκάρουμε μέσα στην εσωτερική αυλή και η κυρία που μας περιμένει, μας δείχνει το σπίτι. Απίθανο! Μάλλον την καλύτερη επιλογή του ταξιδιού την αφήσαμε για το τέλος. Είναι παλιό το σπίτι, πρόσφατα ανακαινισμένο, όπου η πέτρα, το ξύλο και το γυαλί κυριαρχούν. Είμαστε ενθουσιασμένοι. Τακτοποιούμαστε και ξεκουραζόμαστε λίγο, μέχρι να βγούμε στην πόλη. Η Λίνα βάζει τα όρια. Μέχρι τις 16:30 η ξεκούραση! Πραγματικά, με μικρή απόκλιση βγαίνουμε στην πόλη. Πόσο ωραίο είναι να μένεις στο κέντρο και να είναι όλα κοντά με τα πόδια!

Περπατάμε μέχρι τον πολύ εντυπωσιακό καθεδρικό ναό της πόλης, ο οποίος φαντάζει τεράστιος στα μάτια μας. Μπροστά μας αρχίζει ο εμπορικός δρόμος Gediminas, ο οποίος αυτήν την ώρα είναι κλειστός για τα αυτοκίνητα. Τον περπατάμε. Λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκουμε που θα πιούμε τον απογευματινό καφέ μας. Είναι το πολύ προσεγμένο Cat Cafe. Εδώ πίνει κανείς τον καφέ του παρέα με γάτες που τριγυρίζουν στο μαγαζί. Πριν καθίσουμε πλένουμε τα χέρια μας και βάζουμε στα παπούτσια μας προστατευτικά. Μας ενημερώνουν για τους κανόνες συμπεριφοράς σχετικά με τις γάτες και καθόμαστε. Ο Βασίλης παραγγέλνει τον πρώτο του καφέ! Καπουτσίνο με τρεις κουταλιές ζάχαρη! Περνάμε πολύ όμορφα συντροφιά με τις 13 γάτες του μαγαζιού. Συνεχίζουμε τηνβόλτα μας στην πόλη. Το Βίλνιους μας φαίνεται ότι είναι η ωραιότερη από τις τρεις πρωτεύουσες της Βαλτικής. Χαζεύουμε στα μαγαζιά που σιγά σιγά κλείνουν. Εδώ τα περισσότερα κλείνουν στις 19:00.

Αποφασίζουμε να πάρουμε ένα Uber για να ανεβούμε ψηλά, στο λόφο με τους τρεις σταυρούς, ώστε να δούμε την πόλη από ψηλά. Εδώ φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα η Uber. Σε 5′ το αυτοκίνητο έχει έρθει και με κόστος 1,90€ μας ανεβάζει στο λόφο. Από εκεί που μας αφήνει περπατάμε το υπόλοιπο μέχρι το τέρμα και τους τρεις λευκούς σταυρούς. Η θέα της πόλης είναι μαγευτική! Υπάρχει και χάρτης που σου δείχνει που βρίσκονται τα σημαντικά αξιοθέατα της πόλης. Χορταίνουμε τη θέα και κατεβαίνουμε περπατώντας μέσα στο δάσος, προς την μποέμικη περιοχή του Užupis με την σαρκαστική διακήρυξη του συντάγματος της αυτοαποκαλούμενης «Δημοκρατίας του Užupis», που είναι αναρτημένη σε πλάκες στους τοίχους. Οι στενοί δρόμοι είναι γεμάτοι με στούντιο καλλιτεχνών που συνυπάρχουν με μπουτίκ τοπικών σχεδιαστών, μοντέρνες καφετέριες και εστιατόρια από όλον τον κόσμο.

Κατεβαίνουμε προς την μικρή πλατεία με τον χάλκινο άγγελο. Εκεί μας κάνει εντύπωση ένα μαγαζί, το Prie Angelo, του οποίου οι καρέκλες είναι κούνιες. Καθόμαστε για μία μπύρα με μεζέ. Ο Βασίλης παίρνει μία μεγάλη κρέπα με σοκολάτα, όμως τρώει και από το μεζέ…  Είναι όμορφα εδώ! Χαζεύουμε τον κόσμο και απολαμβάνουμε τη στιγμή. Αποφασίζουμε αύριο να κλείσουμε θέση στη δωρεάν ξενάγηση της πόλης από ντόπιους. To free local tour λειτουργεί  γενικά σε όλη την Ευρώπη, όπου ντόπιοι σε ξεναγούν στην πόλη τους. Συνήθως διαφημίζεται ως δωρεάν, αφού οι ίδιοι πουλάνε και άλλες ξεναγήσεις, όμως είναι καλό να πληρώνεις ένα μικρό αντίτμο, γύρω στα 5€το άτομο. Επειδή η περιοχή αυτή περιέχεται σε αυτά που θα δούμε αύριο, φεύγουμε, όμως μας έχει ανοίξει η όρεξη. Εδώ κοντά είναι το πολύ φθηνό και πολύ καλό Jammi Grill. Παραγγέλνουμε νοστιμότα χοιρινά παιδάκια, φτερουγάκια κοτόπουλου και onion rings. Δεν μένει παρά να γυρίσουμε στο σπίτι μας. Τέλος για σήμερα. Πίνουμε ένα τελευταίο ποτήρι κρασί στο μπαλκονάκι του σπιτιού μας, δίπλα στους γείτονες μας, που κάνουν το ίδιο. Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα του ταξιδιού, πριν ξεκινήσει η επιστροφή μας.

• Πηγή: Linokostas.blogspot.com
• Ετικέτες: Βαλτική, Λαρισαίων, ταξίδι