* Ο ΧΟΣΕ Ντοροτέο Αράνγκο Αράμπουλα, (γνωστός ως Πάντσο Βίγια ή Φρανσίσκο Βίγια), υπήρξε μαζί με τους Εμιλιάνο Ζαπάτα και Πασκουάλ Ορόσκο, ένας από τους πρώτους επαναστατημένους Μεξικανούς στρατηγούς κατά την επανάσταση του 1910-1917 στο Μεξικό που συντέλεσε στην πτώση του δικτάτορα Πορφίριο Ντίας.

***

ΚΑΘΩΣ έψαχνα στην ιστορία του Μεξικού και την δραστηριότητα του λαϊκού ήρωα της εποχής «Πάντσο Βίλλα», (του γνωστού σε όλους μας από τις καουμπόικες ταινίες της δεκαετίας του 80 διάσημου αντάρτη), θυμήθηκα μια ωραία ιστορία που εκτυλίχθηκε στη Λάρισα και είχε έναν άλλο «Πάντσο Βίλλα» όχι όμως επαναστάτη αντάρτη, αλλά απλώς … περιφερειάρχη Θεσσαλίας!

ΤΟ ονομά του; Γιάννης Πανούτσος. Μακαρίτης εδω και πολλά χρόνια. Ο οποίος, αν δεν με απατά η μνήμη μου, υπήρξε ο πρώτος διορισμένος περιφερειάρχης Θεσσαλίας, από την εφαρμογή του θεσμού επι κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Ήταν πολύ αποκρουστικός στους υπαλλήλους της περιφέρειας, αλλά και οι δημοσιογράφοι δεν τον πλησίαζαν και πολύ, απότομος, αυστηρός ως πρώην στρατιωτικός και σκληρός στην εφαρμογή των καθηκόντων του. Παρεξηγημένος από το στρατιωτικό της συμπεριφοράς του …απέκτησε το παρατσούκλι «Πάντσο Βίλα» ενώ στην πραγματικότητα έκανε αυτό που δεν έκανε κανένας πολιτικός μέχρι τότε. Να υπερασπίζεται με σθένος το δημόσιο συμφέρον.

***

Ο ΔΙΚΟΣ μας Πάντσο Βίλα λοιπόν, σηκώνονταν πρωί πρωί, πριν χαράξει καν, έπαιρνε τον οδηγό του και έκανε εφόδους στις υπηρεσίες του και στα δημόσια έργα! Όπως έκανε και στο στρατό! Μόνο …έρπην δεν έκανε. Αλίμονο σε όποιον υπάλληλο, συνεργείο ή εργολάβο δεν βρίσκονταν στη θέση του. Τους «εκτελούσε» με λόγια αλλά και έργα!

***

ΣΚΛΗΡΟΣ μεν ο Γιάννης Πανούτσος, δίκαιος δε και αποτελεσματικός, έβαλε σε τάξη πολλά πράγματα στις υπηρεσίες της ευθύνης του. Οι υφιστάμενοί του «βρήκαν τον διάολο τους» αλλά δούλευαν σκληρά προς όφελος της υπηρεσίας. Με την συμπεριφορά του αυτή, απέκτησε πολλούς εχθρούς εκ των έσω ο περιφερειάρχης, τον κατήγγειλαν διαρκώς στις εφημερίδες, ακόμα και ότι περιμετρικά της κατοικίας του στην πλατεία της μητέρας στο Φρούριο, είχε εγκαταστήσει τρία περιπολικά (!) να τον φυλάνε νύχτα μέρα! Η Περιφέρεια τώρα είχε έναν κανονικό…συνταγματάρχη!

***

ΜΙΑ ημέρα λοιπόν ο …Χοσέ Αράμπουλα, (ή Γιάννης Πανούτσος), περιμένοντας στο κτίριο της περιφέρειας που βρίσκονταν στο ποτάμι (κτίριο ΤΕΕ) την επίσκεψη του τότε συντρόφου του και υπουργού Υγείας, Γιώργου Γεννηματά, (1988-89) παρουσιάστηκαν μπροστά του στον δεύτερο όροφο, την στιγμή που εισέρχονταν ο υπουργός στο κτίριο, δύο αγροφύλακες να του μιλήσουν για τα θεματά τους. Αγχωμένος ο γενικός, (επειδή ο υπουργός πλησίαζε – σιγά μην δέχονταν τα παράπονα των αγροφυλάκων την ώρα της υποδοχής) τους άρπαξε λοιπόν τους φουκαράδες από το μανίκι, άνοιξε την πόρτα του ασσανσέρ, τους έσπρωξε μέσα, πάτησε το κουμπί έκλεισε και την πόρτα και τους… ξαπόστειλε όπως ήρθαν! Ούτε που τους είδαμε! Φοβερός τύπος! Οι δημοσιογράφοι που περιμέναμε στον διάδρομο για το ρεπορτάζ, στοιχηματίζαμε αστειευόμενοι αν τους έστειλε στο υπόγειο, η κατευθείαν από καμία καταπακτή στο…ποτάμι!

***

Ο ΔΙΚΟΣ μας «Πάντσο» λοιπόν, ο Γιάννης Πανούτσος, ήταν ο «ασυμβίβαστος αγωνιστής, που δεν έκανε πίσω στις δύσκολες ημέρες, όταν το παρακράτος ετοίμαζε τα χειρότερα με τη χώρα μας», ο λοχαγός του ΑΣΠΙΔΑ, ο άνθρωπος που συμμετείχε στη μυστική οργάνωση των αξιωματικών εντός του στρατεύματος υπό την καθοδήγηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά αυτό δεν λογιζόταν καν στη δράση του, περισσότερο από ένα τυχαίο περιστατικό που τον σημάδεψε. Τότε που περίμενε να υποδεχθεί στην περιφέρεια, τον φίλο του υπουργό και σύντροφο Γιώργο Γεννηματά.

***

ΘΑ πει κανείς, τι θυμάσαι τώρα… Όμως, τους διάφορους Πανούτσους, που κατά καιρούς (έδειξαν ότι) προσπάθησαν με πατριωτικό φρόνημα να ελέγξουν το μπάχαλο της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, τα γνωστά συμφέροντα, τους έκαναν πέρα. Ήταν ένας λόγος απ’ αυτούς που έριξαν τη χώρα πάνω στα βράχια! Κανείς τότε δεν στήριζε τους «ράμπο περιφερειάρχες», τους (έστω και ελάχιστους) υποστηρικτές της χρηστής διοίκησης νομάρχες. Βρήκα έναν φίλο, πρώην συνεργάτη του αείμνηστου περιφερειάρχη (που έφυγε το 1990 σε τροχαίο) και άκουσα την αποψή του: «Αν όλοι έκαναν εκείνο που κοροϊδεύαμε τότε στον Πανούτσο, θα ήταν αλλιώς η Ελλάδα σήμερα. Αλλιώς…».