«Ανέστη Χριστός και ουδείς εν το μνήματι» Κατηχητικός Λόγος Αγ.

Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Αγαπητοί μου αδελφοί, με την Χάρι του Τριαδικού Θεού μας

φθάσαμε υγιείς και ετούτο το Πάσχα να εορτάσουμε την Ανάσταση του

Θεανθρώπου και μαζί Του και την δική μας. Το φετινό Πάσχα συμπίπτει

με τα 200 χρόνια από την ανάσταση του έθνους μας, από την

Ελληνική Παλιγγενεσία. Επίσης είναι το δεύτερο Πάσχα που καλούμαστε

να αντιμετωπίσουμε την δύσκολη κατάσταση της πανδημίας του κορονοϊού.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στην παραπάνω ευχή, μας καλεί

να μην μείνουμε στο μνήμα των παθών μας, στο μνήμα του εγωϊσμού

μας αλλά να αναστηθούμε με την βοήθεια του Αναστημένου Χριστού

από το κιβούρι μας και την βόλεψή μας και να ανοιχτούμε στον

συνάνθρωπο με δοτικότητα και ανιδιοτελή αγάπη. Άλλωστε ο Θεός έγινε

άνθρωπος από αγάπη για μας, έχυσε το Αίμα Του στον Τίμιο Σταυρό και

έδειξε πρώτος την οδό της σωτηρίας. Αυτή η οδός δεν είναι άλλη από την

μίμηση της αγάπης Του που θα μας οδηγήσει στην Θέωση, γιατί πράγματι

η θεία αγάπη οδηγεί τον άνθρωπο στην υπέρβαση του θανάτου. «Θανάτω

θάνατον πατήσας».

Μας καλεί λοιπόν να βγούμε από το εγώ και να μπούμε στο εμείς.

Αυτό το εμείς εννοούσε και ο Στρατηγός της Επανάστασης

Μακρυγιάννης όταν έλεγε : « Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη

φυλάμε ( την Πατρίδα) κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός

“εγώ”, ούτε ο αδύνατος…Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”»

Μόνο όταν αγωνιζόμαστε όλοι μαζί μπορούμε να σωθούμε. Η σωτηρία

μου περνάει μέσα από τον πλησίον μου. Ο Άγιος Πορφύριος ο

Καυσοκαλυβίτης έλεγε: «Να είμαστε όλοι ένα με κεφαλή τον Χριστό.

Έτσι μόνο θα αποκτήσομε την χάρι, τον ουρανό, την αιώνια ζωή. Η αγάπη

προς τον αδελφό καλλιεργεί την αγάπη προς τον Θεό. Είμαστε

ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσομε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα

νιώθομε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον

Θεό, αν δεν περάσει από τους ανθρώπους.»

Όπως οι πρόγονοί μας που υπέμειναν για τετρακόσια χρόνια το

σκοτάδι τη σκλαβιάς χωρίς να χάσουν την πίστη τους, την αλληλεγγύη,

την αγάπη, την υπομονή και την δύναμη να συνεχίσουν ν’ αγωνίζονται

κατά του δυνάστη, έτσι και εμείς, με πίστη στον Αναστημένο Χριστό και

στους ανθρώπους, όλοι μαζί, στηρίζοντας ο ένας τον άλλο με αγάπη και

αισιοδοξία, να αγωνιστούμε και να ξεπεράσουμε την απειλή της

πανδημίας. Είναι το χαρακτηριστικό της Φυλής μας ότι στις δύσκολες

στιγμές μονιάζουμε και δημιουργούμε Έπη.

Ας αφήσουμε λοιπόν τον ωχαδελφισμό μας, την πάρτη μας, ας

κοιτάξουμε γύρω μας τους συνανθρώπους μας και μονιασμένοι, όπως οι

πρόγονοί μας, να αγωνιστούμε για να αναστηθούμε από την λαίλαπα του

κορονοϊού και τελικά από τον πνευματικό μας θάνατο.

Χριστός Ανέστη!

Με πολλή την Αναστημένη Αγάπη

π. Αντώνιος Παπανικολάου