Ο ρόλος του οικογενεικού γιατρού είναι πολύτιμος για το ΕΣΥ. Η επιδημιολογία της Γενικής Ιατρικής, δηλαδή τα περιστατικά που αντιμετωπίζει, είναι ουσιαστικά διαφορετική από εκείνη της δευτεροβάθμιας φροντίδας. Για το λόγο αυτό και η εκπαίδευση και ο τρόπος σκέψης του γενικού γιατρού καλό είναι να διαφέρουν από έναν ειδικό νοσοκομειακό γιατρό.
Για παράδειγμα, ένας ασθενής με βήχα που παρουσιάζεται σε έναν γενικό γιατρό σπάνια πάσχει από πνευμονία αντίθετα με αυτόν που προσέρχεται στο νοσοκομείο. Ο λόγος είναι απλός. Οι ασθενείς που προσφεύγουν στον γενικό γιατρό και σε ένα νοσοκομείο δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.
Στο νοσοκομείο προσέρχονται συνήθως οι ασθενείς μετά από αρκετές ημέρες νόσησης, με βαριά συμπτωματολογία, με επιβαρυντικούς παράγοντες και παθήσεις ή μετά από παραπομπή άλλου γιατρού. Αυτοί θα χρειαστούν επιπλέον έλεγχο και εξειδικευμένη αντιμετώπιση. Αντίθετα, ο γενικός γιατρός στο ιατρείο του θα διαχειριστεί καλύτερα τον ασθενή του, τον οποίον γνωρίζει και με τον οποίο έχει αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση αν η ενόχληση που έχει είναι απλή.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έγκυρες επιστημονικές εταιρείες έχουν δημοσιεύσει πρωτόκολλα και κατευθυντήριες οδηγίες ειδικά για χρήση από γιατρό πρωτοβάθμιας, τα οποία διαφέρουν από τα νοσοκομειακά, γιατί λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζει και τα μέσα που έχει διαθέσιμα ο γιατρός εξωνοσοκομειακά. Επιπλέον, η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση του επείγοντος διαφέρει από την αντίστοιχη ενδονοσοκομειακή.
Το Βασιλικό Κολλέγιο των Γενικών Ιατρών σε ανακοίνωσή του το 2014 είχε αναφέρει ότι ο γενικός γιατρός είναι περισσότερο χρήσιμος κοντά στους ασθενείς του στην κοινότητα και ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενδυνάμωση των πρωτοβάθμιων δομών υγείας, ώστε ο ασθενής να βρίσκει τον γιατρό του όταν τον χρειάζεται. Αυτή, άλλωστε, είναι μάλλον και η πιο αποτελεσματική και οικονομική λύση για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών και την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων. Μια μελέτη του πανεπιστημίου του Sheffield (2015) έδειξε ότι η παρουσία γιατρών πρωτοβάθμιας στα επείγοντα αντί να μειώσει παραδόξως αύξησε το φόρτο εργασίας και την προσέλευση ασθενών στα επείγοντα νοσοκομείων, φαινόμενο που πρέπει να αναλυθεί περαιτέρω.
Για αυτό ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού πρέπει να λειτουργεί σωστά ώστε οι περισσότεροι ασθενείς να προτιμούν να απευθύνονται στον γιατρό τους για μικρά ενοχλήματα παρά να περιμένουν ώρες για να δουν έναν άγνωστο στα επείγοντα.
- Πηγή: news4health.gr
