Δεν  είναι  μόνον οι  τιμές  των  καυσίμων, οι  τιμές των βασικών  αγαθών στα S/M, οι  τιμές  του ηλεκτρικού ρεύματος, που  «χτυπούν κόκκινο» στις  μέρες  μας.

Είναι η  ανασφάλεια των  Ελλήνων  που  αυξάνεται –δυστυχώς και  πάλι- με  γεωμετρική πρόοδο.

Τελικά  τι  φταίει ?

-Είναι μήπως  το  διεθνές  οικονομικό  κλίμα ?

-Είναι  ο  Ερντογάν που  ζητάει  το  μισό  Αιγαίο ?

-Είναι ο πόλεμος  στην  Ουκρανία ?

-Είναι η  προοπτική  η  τιμή  της  βενζίνης  να  πάει  στα  3  Ευρώ/λίτρο, ο πληθωρισμός στο 15%, να υπάρξει έλλειψη τροφίμων και περιορισμοί στην ηλεκτροδότηση ?

-Είναι η  πανδημία  που  προβλέπεται  να  «επιστρέψει» από Σεπτέμβριο ?

-Είναι η  εξαντλητική  φορολόγηση των Ελλήνων  σε  συνδυασμό  με  την  εξοργιστική απάθεια και αναποτελεσματικότητα  του Ελληνικού δημοσίου ?

-Είναι η απουσία σύγχρονου ρεαλιστικού οράματος και προσανατολισμού για τη  χώρα ?

-Είναι η  Τοπική  αυτοδιοίκηση που  εσχάτως  εξαντλεί τη δράση της σε “high επιλογές” σε Ευρωπαϊκά  φόρα τη στιγμή  που  οι πόλεις είναι γεμάτες σκουπίδια και οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι διαλυμένα ?

-Είναι η εκοφαντική σιωπή  των «πνευματικών  εφεδρειών» του  τόπου  μας ?

-Είναι η ανοργανωσιά και η  αδυναμία  παρέμβασης των  θεσμικών  φορέων να καθοδηγήσουν την οικονομία  μας ?

Θα μπορούσαν να  παρατεθούν  πολλά  ακόμα  ερωτηματικά.

Σε  κάθε  περίπτωση  είναι  πρωτοφανές  για τη   χώρα  μας  να  γίνεται  από τον Ιούνιο  και  -ενόψει  των  μπάνιων  του  λαού- συνεχής  αναφορά από  επιχειρηματίες  και  πολίτες  σ’  αυτό  που  έρχεται, σ’ αυτό το απροσδιόριστα  κακό  που  θα  μας ταλαιπωρήσει  υπερβολικά τους επόμενους  μήνες,  στην  «τέλεια  καταιγίδα»  κατά πολλούς  αναλυτές.

Σε  κάθε  περίπτωση είτε  η  καταιγίδα    έλθει  είτε  όχι,  δυστυχώς  το  κλίμα  στη  χώρα  μας  ξαναγυρίζει στην  εποχή  των  μνημονίων  και  αυτό είναι πολύ  κακό  για όλους.

Όσοι  λοιπόν διοικούν και παίρνουν  αποφάσεις θα  πρέπει  να  προετοιμαστούν  και  να  προετοιμάσουν.

Μεγαλεπήβολα  σχέδια,  υπέρμετρες προσδοκίες, πολιτικός  λόγος  με  ατάκες και  εξυπνάδες , επιδοματικές  πολιτικές χωρίς  αύριο, καθυστερήσεις  και  δυσλειτουργίες στις απαραίτητες  μεταρρυθμίσεις,  νομοθεσία που   βοηθά  το  συμφέρον του Δημοσίου και όχι το Δημόσιο συμφέρον  δεν  έχουν θέση στις  μέρες  μας.

Ρεαλιστική στοχοθεσία, ταπεινότητα στη συμπεριφορά, ουσία στη δράση, συνεργασία παντού, αυτές  είναι   οι  επιλογές – αντίδοτο στη δύσκολη συγκυρία.

BOL