Η «μάχη του Βερολίνου» για τα Βαλκάνια και το Αιγαίο

Ο Κ. Μητσοτάκης θα συμμετέχει στις εργασίες της Συνόδου για τα Δ. Βαλκάνια στο Βερολίνο, όπου θα έχει νέο τετ α τετ με Σολτς, ενώ η Τουρκία συνεχίζει τις απειλές.

Στο Βερολίνο για τις εργασίες της Συνόδου για τα Δυτικά Βαλκάνια βρίσκεται σήμερα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος θα έχει και νέο τετ α τετ με τον Όλαφ Σολτς, μία μόλις εβδομάδα μετά την επίσκεψη του Γερμανού καγκελαρίου στην Αθήνα.

Μία επίσκεψη, που η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι σηματοδότησε το τέλος της πολιτικής ίσων αποστάσεων έναντι Ελλάδας και Τουρκίας από τη Γερμανία. Στο Μαξίμου άλλωστε σημείωσαν με κρυφή ικανοποίηση το γεγονός ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επικοινώνησε στη συνέχεια με τον κ.Σολτς για να ζητήσει την ουδετερότητα της Γερμανίας στα ελληνοτουρκικά.

Στην Αθήνα όμως δεν πιστεύουν ότι το Βερολίνο θα ξαναλλάξει τώρα στάση, καθώς εξάλλου για τον Σολτς είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμφωνία κυκλικής ανταλλαγής, με την οποία η Ελλάδα στέλνει (από τα νησιά) τεθωρακισμένα BMP-1, σοβιετικής κατασκευής, στην Ουκρανία, και λαμβάνει 40 γερμανικά Marder, τα οποία θα πάνε στον Έβρο.

Στο Βερολίνο όμως ο κ.Μητσοτάκης δεν πάει μόνο για να ξαναδει από κοντά τον Γερμανό καγκελάριο, αλλά γιατί η Σύνοδος για τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ιδιαίτερα σημαντική για την Ελλάδα: Τα χρόνια των μνημονίων η χώρα μας έχασε την επιρροή που είχε αποκτήσει στην περιοχή και το κενό αυτό αξιοποίησε η Τουρκία, η οποία επιχειρεί να διεισδύσει στα Βαλκάνια.

Προκειμένου λοιπόν η Ελλάδα να ανακτήσει το ρόλο της στα Βαλκάνια στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών της περιοχής, μεταξύ των οποίων βεβαίως και η Βόρεια Μακεδονία, παρά τις αντιπολιτευτικές κορώνες για τη συμφωνία των Πρεσπών. Στη Σύνοδο λαμβάνουν επίσης μέρος Αλβανία, Κόσοβο, Βοσνία, Σερβία και Μαυροβούνιο. Όλες οι χώρες της περιοχής θα συνάψουν δε συμφωνίες με την ΕΕ.

Ο κ. Μητσοτάκης αναμένεται επίσης να έχει στο περιθώριο της Συνόδου για τα Δυτικά Βαλκάνια συναντήσεις και με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν (η οποία πριν λίγες ημέρες πραγματοποίησε περιοδεία στην περιοχή) και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ.

Κεντρικό θέμα των συζητήσεων θα είναι μάλιστα η ενέργεια και θα υπογραφεί διακήρυξη για την ενεργειακή ασφάλεια των Δυτικών Βαλκανίων, στην οποία επίσης η Ελλάδα θέλει να παίξει ενεργό ρόλο, στο πλαίσιο και της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και με “κλειδί” την Αλεξανδρούπολη, η οποία βρίσκεται βεβαίως στο επίκεντρο και των αμερικανικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Σημειωτέον ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, είχε χθες επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογο του, Άντονι Μπλίνκεν, με αφορμή την επαναλειτουργία του διαδρόμου σιτηρών κατόπιν τουρκικής διαμεσολάβησης. Η τουρκική πλευρά όμως με αυτή την ευκαιρία θέλησε να θέσει εκ νέου το ζήτημα του εκσυγχρονισμού των F16.

Η Αθήνα πάντως προσβλέπει σε “φρένο” των ΗΠΑ στην Τουρκία. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξάλλου χθες διαμήνυσε ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Λιβύης δεν δικαιούται να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες, όπως το νέο τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Εν τω μεταξύ ο επικεφαλής της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης, Φαρχάτ Ομάρ Μπεγκντάρα, ανακοίνωσε ότι εξετάζεται η κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου που θα συνδέονται με την Αιγυπτο και την Ελλάδα (συγκεκριμένα με την Κρήτη), ενδεχόμενο που αναμένεται να προκαλέσει την αντίδραση της Άγκυρας. Και η ενεργειακή ρουλέτα στην ανατολική Μεσόγειο συνεχίζεται, με την Τουρκία να προβαίνει καθημερινά σε μπαράζ παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο κ.Τσαβούσογλου χθες, εκτός από την επικοινωνία με Μπλίνκεν, προχώρησε σε μία δήλωση- απειλή κατά της Ελλάδας. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών διαμήνυσε ότι η Άγκυρα δε θα δεχθεί επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και ουσιαστικά υπενθύμισε το casus belli. Προφανώς το ίδιο μήνυμα μετέφερε και στον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ.

Σχεδιάζει όμως όντως η Αθήνα την επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη ή στο Αιγαίο; Η κυβέρνηση επισήμως επαναλαμβάνει τη γνωστή θέση, ότι η χώρα μας διατηρεί το δικαίωμα αυτό όπως απορρέει από το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, και θα το ασκήσει όποτε κρίνει. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πως η τουρκική απειλή είναι υπαρκτή…

Δείτε και αυτά