«Κατάθεση ψυχής» μ’ ένα ιδιαίτερο κείμενο-βιογραφικό της Φρόσως Χατζηκωνσταντίνου που κατεβαίνει υποψήφια στις Εθνικές εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία στη Λάρισα βασιζόμενη στην κοινωνική και επαγγελματική της πορεία και αντλώντας δύναμη από την αγάπη των πραγματικά πολλών φίλων της.
Γεννήθηκα στη Χάλκη Λάρισας, ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου και κατάγομαι από αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας μου ο Χρήστος πέθανε όταν ήμουν σε ηλικία 2,5 ετών και έτσι η μητέρα μου η Μαρία κλήθηκε να με μεγαλώσει και να με αναθρέψει μόνη, δίνοντάς μου αρχές αξίες και θάρρος να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής, φροντίζοντας παράλληλα να μη γίνω ένα κακομαθημένο μοναχοπαίδι . Πριν περίπου ένα χρόνο δυστυχώς την έχασα.
Λύκειο στο χωριό δεν είχαμε και έτσι 16 ετών μετακόμισα στη Λάρισα όπου και τελείωσα το 2ο Γενικό Λύκειο Λάρισας. Στη συνέχεια έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής σχολής. Αρκετά χρόνια μετά συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση και Διαχείριση έργων και προγραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ τελείωσα και την ΑΣΠΑΙΤΕ Βόλου.
Διορίστηκα στον ΟΑΕΔ Λάρισας το 1993 και εργάζομαι εκεί ως τακτικός υπάλληλος έχοντας διατελέσει καθήκοντα τα περισσότερα χρόνια σε θέσεις ευθύνης. Σήμερα ασκώ καθήκοντα υποδιευθύντριας Περ/κής Δ/νσης Θεσσαλίας και παράλληλα είμαι Προϊστάμενη του τμήματος Ανθρώπινου Δυναμικού.
Τη δουλειά μου στον ΟΑΕΔ θα τη χαρακτήριζα «δύσκολη» όχι από γραφειοκρατικής πλευράς – εξάλλου όλο το δημόσιο πάσχει από αυτό – αλλά από πλευράς συναισθηματικής εμπλοκής με τα προβλήματα των συνανθρώπων μου. Οι άνθρωποι με τους οποίους έρχομαι σε επαφή όλα αυτά τα 30 συναπτά έτη είναι από τις πιο ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού μας. Άνεργοι και άνεργες όλων των ηλικιών και των κοινωνικών στρωμάτων. Άνθρωποι που ξαφνικά χάνοντας τη δουλειά τους χάνουν τη γή κάτω από τα πόδια τους… Έχω μάθει πάντα να αντιμετωπίζω τον κάθε ένα και την κάθε μια ως ξεχωριστές προσωπικότητες. Μπαίνω στα παπούτσια τους όπως χαρακτηριστικά λέω προσπαθώντας να κάνω το καλύτερο δυνατό γι’αυτούς. Να μη νοιώθουν άσχημα, να με νοιώθουν στήριγμά τους. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου, αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, είμαι άνθρωπος της προσφοράς και θέλω να βοηθώ στους συνανθρώπους μου.
Σε συλλογικό επίπεδο η υπηρεσία μου η Δ.ΥΠ.Α. όπως πρόσφατα μετονομάστηκε ο ΟΑΕΔ έχει κάνει άλματα προσπαθώντας να δώσει την ευκαιρία σε όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους να μπουν πάλι στο μάχιμο εργασιακό στίβο. Δίνει προτεραιότητα στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τις γυναίκες, τις ομάδες που η ηλικία αποτελεί τροχοπέδη γιατί θεωρούνται «μεγάλοι», τα άτομα με αναπηρία, τους νέους πτυχιούχους και ένα σωρό άλλα…θα μπορούσα να μιλάω για ώρες…
Με το συνδικαλισμό ασχολήθηκα όχι από προσωπική φιλοδοξία αλλά κατόπιν αιτήματος των συναδέλφων μου καθώς πάντα ήμουν μπροστά στους αγώνες χωρίς να φοβάμαι να πώ τη γνώμη μου και εξακολουθώ να είμαι μια από αυτούς. Εκλέγομαι από το 2010 έως και σήμερα στο Τοπικό όπως και στο Πανελλήνιο Συνδικαλιστικό ΄Όργανο με την παράταξη της ΔΑΚΕ. Το 2019 έλαβα μέρος στις Δημοτικές Εκλογές με την παράταξη «Λάρισα Μπροστά». Ζώ στην πόλη της Λάρισας από τα 16 μου χρόνια. Αγαπώ τη Λάρισα και τους ανθρώπους της και θέλω να προσφέρω το καλύτερο για την πόλη μου.
Πριν λίγες ημέρες είχα την τιμή να δεχθώ πρόταση συμμετοχής μου ως υποψήφια βουλευτής του Ν.Λάρισας στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. με τον Κυριάκο Μητσοτάκη δίνοντας θετική απάντηση. Ανήκω στη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ,πιστεύω στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στο έργο που έχει επιτελέσει εως τώρα όπως και στη συνέχειά του. Έφτασε επιτέλους ο καιρός μετά από μια πολυτετή κρίση οι Έλληνες να έχουμε ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο και η Ελλάδα, η πατρίδα μας να έχει τη θέση που της αξίζει αποκτώντας κύρος σε διεθνές επίπεδο.
Ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να αγωνιστώ είναι αποκλειστικά και μόνο ο «άνεργος άνθρωπος» προσέξτε όχι ο άεργος! Στην πραγματική ζωή για όλα χρειάζεται να αγωνιστούμε, να δώσουμε μάχες, χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Έχω ευτυχώς μπόλικα αποθέματα από δαύτα. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι ποτέ δε τα παρατάω, δεν καταθέτω τα όπλα, αγωνίζομαι, παλεύω και αν αποτύχω λέω τουλάχιστον εξάντλησα κάθε δυνατή προσπάθεια. Θα σας πώ μια φράση κλισέ «Δεν είμαι των λόγων είμαι των πράξεων». Όταν κάτι δεν μπορώ να το κάνω θα το πώ ευθέως, όσο εύκολη και αν είναι μια υπόσχεση δεν υπόσχομαι ποτέ.
Τέλος δύο μεγάλες μου αγάπες
Το θέατρο και τα αδέσποτα. Τα αγαπώ και τα 2 πάρα πολύ. Με το θέατρο ασχολήθηκα επί 10 ολόκληρα χρόνια στην ερασιτεχνική σκηνή του Πειραματικού Θεάτρου Λάρισας ενώ ακόμη και σήμερα ασχολούμαι αποσπασματικά. Με τη φροντίδα των αδέσποτων ζώων ασχολούμαι ενεργά τα τελευταία 15 χρόνια, μετέχοντας σε φιλοζωικές οργανώσεις και φροντίζοντας τα με κάθε δυνατό τρόπο.
Ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνατε.
Φρόσω Χατζηκωνσταντίνου
Υποδιευθύντρια Δ.ΥΠ.Α. (τ.ΟΑΕΔ)
Περιφερειακής Διεύθυνσης Θεσσαλίας
