Το επίκαιρο μήνυμα της Ορθοδοξίας στη σύγχρονη εποχή τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά την συνεδρίαση της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, στις εργασίες της οποίας συμμετείχε το σήμερα το πρωί του Σαββάτου.
Ο Πατριάρχης του Γένους τόνισε ότι η Ορθοδοξία δεν είναι ούτε κλειστή αλλά ούτε και σκυθρωπή, επισημαίνοντας παράλληλα ότι ποτέ η κλειστότητης δεν την ωφέλησε. Η Εκκλησία ζει και στον κόσμο και είναι αδιανόητο να αγνοεί τα σημεία των καιρών και να μην αξιοποιεί τις θετικές προοπτικές κάθε εποχής. «Δέν εἶναι οὔτε «ἀντίπαλος τῆς ἱστορίας», οὔτε «ἀντικόσμος». Μεταμορφώνει τήν ἱστορίαν και ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων, ἐντάσσουσα τά πάντα εἰς τό σχέδιον τῆς Θείας Οἰκονομίας καί εἰς τήν προοπτικήν τῆς αἰωνιότητος», είπε μεταξύ άλλων.
Η αντιφώνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιε, Πρόεδρε τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν,
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐλλογιμώτατε Διευθυντά τῆς Ἀκαδημίας κύριε Παντελεῆμον Καλαϊτζίδη, μετά τῶν λοιπῶν μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Ἐλλογιμώτατοι καθηγηταί,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,
Ἔμπλεοι χαρᾶς εὑρισκόμεθα σήμερον ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, εἰς τούς χώρους τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, εἰς τό θεολογικόν σέμνωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ. Καί πρῶτον, εὐχαριστοῦμεν διά τήν πρόσκλησιν καί τήν θερμήν ὑποδοχήν, καθώς καί διά τάς προσφωνήσεις ἐκ μέρους τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ ἁγίου Δημητριάδος καί τοῦ Ἐλλογιμωτάτου καί ἀγαπητοῦ Διευθυντοῦ Δρος Παντελεήμονος Καλαϊτζίδη. Θά μελετήσωμεν τάς διατυπωθείσας, ἐξ ὀνόματος τῶν συνεργατῶν τῆς Ἀκαδημίας, ὑπό τοῦ κυρίου Καλαϊτζίδη προτάσεις δράσεων τῆς Ἀκαδημίας.
Ἐν συνεχείᾳ, ἐπιθυμοῦμεν νά δηλώσωμεν ὅτι ὁ χῶρος αὐτός, κέντρον συναντήσεως καί συμπνευματισμοῦ, φόρουμ θεολογικοῦ διαλόγου μέ τόν σύγχρονον κόσμον, εἶναι οἰκεῖος εἰς ἡμᾶς. Ἀφιερώσαμεν τήν ζωήν μας εἰς τόν διορθόδοξον, διαχριστιανικόν καί διαθρησκειακόν διάλογον, εἰς τόν διάλογον μέ τόν σύγχρονον κόσμον, τόν πολιτισμόν καί τούς πολιτισμούς, ἐπιζητοῦντες πάντοτε τήν σύγκλισιν καί τήν συνεργασίαν ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς προστασίας τῆς σκληρῶς δοκιμαζομένης φύσεως. Ἡ ἐμπιστοσύνη ἡμῶν εἰς τήν δύναμιν τοῦ διαλόγου ἐδικαιώθη. Αἱ προσπάθειαι καρποφοροῦν. Δοξάζομεν καθ᾿ ἡμέραν τόν φιλάνθρωπον Θεόν, ἐξ οὗ πᾶσα δόσις ἀγαθή.
Ἐτοιμάζοντες τήν παροῦσαν ἀντιφώνησιν, ἀνέγνωμεν ὅσα εἶπεν ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης, ὁ μέγας θεολόγος, ἀκαδημαϊκός καί ἑταῖρος τῆς Ἀκαδημίας σας, κατά τήν ἐπίσκεψιν Ἀντιπροσωπείας της εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν 5ην Ἰουνίου 2011. Ὁ ἀείμνηστος ἀδελφός ἐξῆρε τήν ἀνάγκην τοῦ διαλόγου τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τόν σύγχρονον κόσμον καί ἐθεώρησεν ἐξαιρετικῶς σημαντικόν τό γεγονός ὅτι τοιοῦτος διάλογος ἤρχισεν ἤδη εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ διά μέσου τῶν δράσεων τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν. Ὑπεγράμμισεν, ἐπίσης, ὅτι ἡ φύσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἶναι «νά ζεῖ μέ τόν διάλογο», καί ὅτι, μέ τήν ἔννοια αὐτή, Πατριαρχεῖο καί Ἀκαδημία μοιράζονται τό «κοινό ἔδαφος» τῆς διαλεγομένης Ὀρθοδοξίας. Ὁ μακαριστός ἀδελφός μᾶς ἐκάλεσε νά εὐλογήσωμεν καί νά στηρίξωμεν τήν προσπάθειαν πού καταβάλλει ἡ Ἱερά Μητρόπολις Δημητριάδος καί ἡ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν, «γιά νά ζωντανέψει ὁ ὀρθόδοξος λόγος καί νά πάψει νά γίνεται ἕνας λόγος τοῦ παρελθόντος». Τήν δέ Ἀκαδημίαν προέτρεψε «νά θεωρεῖ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὡς τή μητέρα της, τήν τροφό της», κατακλείοντας μέ τή φράση καί τήν εὐχή, ὅτι «ἑνώνοντας τίς δυνάμεις μας θά μπορέσουμε νά κάνουμε πραγματικότητα αὐτό πού προφήτευσε ὁ Ράνσιμαν γιά τήν Ὀρθοδοξία ὡς τήν θρησκεία, τήν θεολογία τοῦ 21ου αἰῶνος».
Συμφωνοῦμεν μέ τήν θέσιν αὐτήν, καί ἐπικροτοῦμεν καί ἐπευλογοῦμεν κάθε πρωτοβουλίαν, ἡ ὁποία προάγει τήν «διαλεγομένην θεολογίαν» ὡς τήν μόνην ἀνταποκρινομένην εἰς τήν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν παράδοσιν τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων. Εἴμεθα πεπεισμένοι, ὅτι ἡ μαρτυρία περί τῆς ἐλθούσης χάριτος καί τῆς ἐρχομένης πληρότητος τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐν τῇ ἐσχατολογικῇ Βασιλείᾳ δέν εἶναι δυνατόν νά δοθῇ ἀπό μίαν κλειστήν καί σκυθρωπήν Ὀρθοδοξίαν. Ποτέ εἰς τήν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας ἡ κλειστότης δέν τήν ὠφέλησεν, ἀφοῦ ὁ τοποθετημένος «ὑπό τόν μόδιον» λύχνος δέν φωτίζει. Ἡ ἀδιαφορία διά τόν κόσμον δέν εἶναι ἡ ὀρθή κατανόησις τοῦ «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί δρᾷ ἐν τῷ κόσμῳ καί εἶναι ἀδιανόητον νά ἀγνοῇ τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί νά μή ἀξιοποιῇ τάς θετικάς προοπτικάς κάθε ἐποχῆς. Δέν εἶναι οὔτε «ἀντίπαλος τῆς ἱστορίας», οὔτε «ἀντικόσμος». Μεταμορφώνει τήν ἱστορίαν και ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων, ἐντάσσουσα τά πάντα εἰς τό σχέδιον τῆς Θείας Οἰκονομίας καί εἰς τήν προοπτικήν τῆς αἰωνιότητος.
Διαβάστε τη συνάχεια στο :
