Δυστυχώς για μία ακόμα φορά και σε συνέχεια των κακών πρακτικών του παρελθόντος (μνημονιακών και μεταμνημονιακών), ενημερωνόμαστε μέσω στοχευμένων «διαρροών» και δηλώσεων στον Τύπο για το περιεχόμενο εργατικού νομοσχεδίου και μάλιστα εν μέσω θέρους, όπου είναι γνωστό ότι οι ετήσιες άδειες των εργαζομένων δεν επιτρέπουν την προσήκουσα συμμετοχή στην απαιτούμενη θεσμική διαβούλευση, δίνοντας έτσι ένα ψευδοεπιχείρημα «μη εναντίωσης» και συνεπώς «αποδοχής» των προωθούμενων, αγνώστου ακριβούς περιεχομένου, ρυθμίσεων.
Η προσπάθεια μάλιστα προετοιμασίας της κοινής γνώμης ότι το Υπουργείο Εργασίας προωθεί με δική του πρωτοβουλία νομοθεσία «προστατευτική» για τους εργαζόμενους, ως προς το δικαίωμά τους να γνωρίζουν τους όρους εργασίας τους, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς ουσιαστικά πρόκειται για διατάξεις Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2019/1152), για την οποία έχει αρχίσει από τον Νοέμβρη του 2022 διαδικασία επιβολής κυρώσεων από τα ευρωπαϊκά όργανα, λόγω καθυστέρησης στην ενσωμάτωσή της στην εθνική νομοθεσία. Η Οδηγία αυτή αντικαθιστά παλαιότερη Οδηγία του 1991, οι διατάξεις της οποίας περιέχονται στο ΠΔ 156/1994 για την υποχρέωση του εργοδότη να ενημερώνει τον εργαζόμενο για τους όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας.
Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο, ότι ενώ η Κυβέρνηση είχε ήδη προειδοποιηθεί επίσημα για τη σοβαρή καθυστέρηση στην ενσωμάτωση της Οδηγίας, το ίδιο διάστημα προχώρησε στην κωδικοποίηση του ατομικού εργατικού δικαίου (ΠΔ 80/2022), στο οποίο έχει ενταχθεί σειρά αντεργατικών διατάξεων, ανάμεσα στις οποίες και αυτές που όφειλαν να τροποποιηθούν λόγω της νέας Οδηγίας, όπως και αυτές που έχουν ήδη κριθεί παράνομες με αποφάσεις εθνικών και διεθνών οργάνων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα παραπληροφόρησης είναι η αναγγελία του Υπουργείου Εργασίας για προώθηση διάταξης για τη μείωση της δοκιμαστικής περιόδου από 12 σε 6 μήνες, όπως ρυθμίζει κατ’ ανώτατο όριο η νέα Οδηγία. Κι αυτό γιατί η 12μηνη δοκιμαστική περίοδος (από 2 μήνες που ίσχυε) μαζί με την κατάργηση της αποζημίωσης των εργαζομένων εάν απολυθούν κατά το διάστημα αυτό, είναι μνημονιακή διάταξη που έχει κριθεί παράνομη με απόφαση το 2017 του αρμόδιου ελεγκτικού οργάνου του Συμβουλίου της Ευρώπης, ύστερα από την Προσφυγή της ΓΣΕΕ το 2014 για την παραβίαση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Από το 2017 και μετά, όλες οι Κυβερνήσεις δεν κατάργησαν τη διάταξη αυτή, ενώ από τον Ιούλιο του 2019 έως και τον Αύγουστο του 2022, που όφειλε η Κυβέρνηση να ενσωματώσει τη νέα Οδηγία, πολλοί εργαζόμενοι (υπάλληλοι και εργατοτεχνίτες λόγω της εξομοίωσής τους ως προς την αποζημίωση απόλυσης τον Ιούνιο του 2021), εκτεθειμένοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, έχασαν την αποζημίωσή τους από την πρακτική καταγγελίας της σύμβασής τους μέσα στη δοκιμαστική περίοδο.
Ως προς τις συμβάσεις μηδενικών ωρών ή μη γνωστού ωραρίου, στις οποίες γίνεται αναφορά, η ΓΣΕΕ τονίζει ότι στην εθνική μας νομοθεσία αυτή τη στιγμή, οι βασικοί όροι εργασίας, ανάμεσα στους οποίους η ειδικότητα, ο τόπος και ο χρόνος εργασίας, οι αποδοχές, η ΣΣΕ που καλύπτει τη συγκεκριμένη εργασία οφείλουν να αναρτηθούν από τους εργοδότες υποχρεωτικά στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ το αργότερο έως και την ίδια ημέρα της πρόσληψης και πάντως πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο. Συνεπώς, η εθνική νομοθεσία αυτή τη στιγμή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την έναρξη της απασχόλησης των εργαζομένων χωρίς να είναι εξαρχής σαφείς και γνωστοί οι βασικοί όροι εργασίας τους, με την απειλή κυρώσεων στους εργοδότες που απασχολούν αδήλωτους ή ψευδώς δηλωμένους εργαζόμενους. Για αυτά τα στοιχεία μπορούν να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι μέσω της πρόσβασή τους στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ (my ERGANI).
