Προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν τα κρούσματα πνευμονίας σε παιδιά κυρίως στην Κίνα, στην Ευρώπη αλλά και στην χώρα μας. Το πιο πιθανό σενάριο είναι να μην αφορά μια νέα πανδημία η πνευμονία στην Κίνα και ο βασικός λόγος είναι ότι εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά. Αν επρόκειτο για ένα νέο παθογόνο, τότε θα αναμέναμε να εμφανίζεται σε όλο τον πληθυσμό και ιδιαίτερα στις ευάλωτες ομάδες (ηλικιωμένοι, άτομα σε ανοσοκαταστολή ή διαβήτη, ογκολογικοί ασθενείς, κά). Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι. Όταν έχουμε οριστικά στοιχεία στα χέρια μας, θα έχουμε μια σαφέστερη εικόνα για το τι συμβαίνει εκεί. Προς το παρόν αρκούμαστε σε όσα μας πληροφορούν και μας διαβεβαιώνουν οι διεθνείς και εγχώριοι φορείς επιτήρησης και ελέγχου των λοιμωδών νοσημάτων. Άλλωστε λόγω της άρσης των περιοριστικών μέτρων και της χαλάρωσης των μέτρων ατομικής υγιεινής και προστασίας, είναι φυσιολογική η έξαρση λοιμώξεων του αναπνευστικού (γρίπη, covid-19, RSV, αδενοϊώσεις, κ.ά.), ιδιαίτερα στα άτομα που δεν είχαν αποκτήσει ανοσία τα προηγούμενα χρόνια.
Η αιτιολογία της πνευμονίας στον παιδικό πληθυσμό είναι βακτηριακή, ιογενής, μυκοπλασματική, αλλά μπορεί να οφείλεται και σε άλλα σπανιότερα αίτια. Η πνευμονία από μυκόπλασμα, που αρχίζει την εμφάνισή της κυρίως φθινοπωρινούς μήνες με μορφή σποραδικών ή επιδημικών κρουσμάτων, κυκλικά περίπου κάθε 3 χρόνια, αποτελεί το 40%-60% των περιπτώσεων πνευμονίας σε περιόδους επιδημίας. Αφορά κυρίως παιδιά σχολικής ηλικίας (μεγαλύτερα των 5 ετών) αλλά και νεαρούς ενήλικες. Το μυκόπλασμα της πνευμονίας είναι το μοναδικό είδος παθογόνου μικροοργανισμού από τα μυκοπλάσματα, διαθέτει μια προσεκβολή (ακίδα) με την οποία προσκολλάται εύκολα στα επιθηλιακά κύτταρα του αναπνευστικού συστήματος και προκαλεί νόσο στον άνθρωπο (τραχιοβροχίτιδα, άτυπη πνευμονία), συνήθως ήπιας έως μέτριας βαρύτητας. Μεταδίδεται αερογενώς (βήχας, φτέρνισμα), ο χρόνος επώασης είναι 1-4 εβδομάδες και κρατάει περισσότερο από άλλες τυπικές πνευμονίες.
Τα συμπτώματα είναι πυρετός, συνήθως χαμηλός <38,5οC, πονοκέφαλος, πονόλαιμος, δυσφορία, καταρροή και χαρακτηριστικός επίμονος βήχας. Λόγω της άτυπης κλινικής εικόνας (πολλές φορές δεν δίνει καν ακροαστικά ευρήματα πνευμονίας) η διάγνωση γίνεται κυρίως με εξετάσεις αίματος (άνοδος του τίτλου των ειδικών αντισωμάτων), απομόνωση του μικροοργανισμού και ακτινογραφία θώρακα (λευκή περιοχή διαφορετικού μεγέθους ανάλογα με την περίπτωση).
Θεραπευτικά, ως φάρμακο εκλογής χορηγείται η ερυθρομυκίνη και κατά δεύτερον οι τετρακικλίνες. Το μυκόπλασμα είναι ανθεκτικό στις πενικιλίνες λόγω έλλειψης κυτταρικού τοιχώματος. Ένα πρόβλημα που πιθανόν να μας απασχολήσει σε περίπτωση επιδημίας από μυκόπλασμα είναι η ανάπτυξη αντοχής του, κυρίως στην ερυθρομυκίνη, λόγω κατάχρησή της τα τελευταία χρόνια στην πανδημία από covid-19, όπου χορηγούνταν σωρηδόν χωρίς καμία επιστημονική ένδειξη.
