Του Ηλία Παπαγεωργιάδη*
Οι συνθήκες άλλαξαν, το «φάρμακο» βοήθησε όσο μπορούσε και πλέον έχουν ξεκινήσει οι «παρενέργειες». Ήρθε η ώρα για «αλλαγή συνταγής»…
Μπορεί σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες να πιστεύουν ξανά πως «τα ακίνητα μόνο ανεβαίνουν, το έλεγε και ο πατέρας μου», όμως πριν από περίπου 10 χρόνια δεν είχαν την ίδια γνώμη. Μετά τις εκλογές του 2012 η Ελλάδα δεν είχε σχέση με τη σημερινή της εικόνα, όσον αφορά τον τουρισμό και τα κτηματαγορά. Τότε θεωρούσαμε «πολλούς» τους μισούς τουρίστες από αυτούς που υποδεχθήκαμε το 2023, ενώ η αγορά ακινήτων κατέγραφε συνεχόμενα αρνητικά ρεκόρ, με τις πραγματικές τιμές σε ελεύθερη πτώση και ας έλεγαν δημόσια κάποιοι πως «το τοπίο είναι θολό, δεν ξέρουμε αν θα πέσουν οι αξίες». (Ακίνητα που το 2024 αξίζουν πχ 250.000 Ευρώ, την περίοδο 2013 – 2016 είχαν πέσει ακόμη και στις 20 – 50.000).
Σε αυτό το αρνητικό επενδυτικό περιβάλλον η επιλογή της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά να εισάγει τον θεσμό της golden visa στην Ελλάδα ήταν θετική, αν όχι και επιβεβλημένη:
Το κράτος χρειαζόταν έσοδα, από όπου μπορούσε
Οι «ειδικοί» υπόσχονταν πως η golden visa θα αυξήσει τον τουρισμό (μη γελάς, σοβαρά το γράφω). Μπέρδευαν τη golden visa με την αγορά παραθεριστικής κατοικίας.
Το κυριότερο όλων όμως ήταν ότι θα άρχιζαν να μπαίνουν χρήματα στην Ελλάδα, στηρίζοντας τις τιμές των ακινήτων, δημιουργώντας μία έστω και μικρή ζήτηση.
Έτσι λοιπόν πριν από περίπου 10 χρόνια αρχίσαμε να μοιράζουμε visa για να μετακινείται εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όποιον επένδυε σε ακίνητο / ακίνητα στην Ελλάδα με αξία τουλάχιστον 250.000 Ευρώ. Υπήρχαν και άλλες εναλλακτικές, όμως αυτές χρησιμοποιήθηκαν λίγο ως καθόλου, η συντριπτική πλειοψηφία όσων ζήτησαν και έλαβαν golden visa στην Ελλάδα το έκαναν μέσω αγοράς ακινήτου.
Όλα καλά; Ναι και όχι…
Η νέα αγορά που δημιουργήθηκε
Μέσα σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε μία νέα υποκατηγορία της Ελληνικής αγοράς ακινήτων. Αφορά μία μειοψηφία μεσιτών, δικηγόρων, μηχανικών, εταιρειών ανάπτυξης ακινήτων, κατασκευαστών και συμβολαιογράφων, οι οποίοι σιγά σιγά έφτασαν να προσφέρουν υπηρεσίες πραγματικά υψηλού επιπέδου στους ξένους:
Στην αρχή οι μεσίτες έκτισαν σχέσεις με τους ξένους συναδέλφους τους. Οι ξένοι «ελέγχουν» μεγάλο όγκο πελατών που αναζητά golden visa και ζητούν τεράστιες αμοιβές από τους δικούς μας, για να τους προωθήσουν πελάτες.
Κάποιοι μεσίτες και εργολάβοι άρχισαν να κινούνται μόνοι τους και να εντοπίζουν ενδιαφερόμενους αποφεύγοντας τους «ακριβούς» ξένους συνεργάτες.
Οι δικηγόροι εξειδεικεύτηκαν στο να ζητούν τα έγγραφα που πρέπει και να κάνουν όλες τις διαδικασίες έχοντας ένα πληρεξούσιο και μην ταλαιπωρώντας τον αιτούντα.
Εργολάβοι και μηχανικοί προσανατολίστηκαν σε έργα αποκλειστικά για ξένους αγοραστές μέσω golden visa.
Οικονομολόγοι και επενδυτές (συχνά ξένοι και οι ίδιοι) έφτιαξαν επενδυτικά προϊόντα.
Όλοι οι παραπάνω συχνά κατάφεραν να «κρύψουν» από τους ξένους τις άπειρες στρεβλώσεις της Ελληνικής γραφειοκρατίας, των προβληματικών τίτλων ακινήτων, των απρόβλεπτων και εκπλήξεων που συνοδεύουν την επένδυση σε ένα ακίνητο στη χώρα μας.
Όχι τυχαία, άπειροι ξένοι δεν ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα για να αγοράσουν / ήρθαν μία φορά και δεν ξαναπάτησαν. Οι Έλληνες εκπρόσωποί τους φρόντισαν για κάθε βήμα της συναλλαγής.
Μιλώντας με επενδυτές και ανθρώπους της αγοράς σε αρκετές χώρες της Ευρώπης συχνά μου μεταφέρθηκε πως «εσείς οι Έλληνες το θέμα της golden visa το έχετε κάνει επιστήμη».
Ένα μπράβο σε όλες και όλους.
Το φάρμακο «έπιασε τόπο»
Το μοντέλο της αγοράς ακινήτων για την απόκτηση golden visa λειτούργησε πολύ καλά, μιας και το ζητούμενο ποσό ήταν αρκετά μικρό, ενώ η σύνδεσή του με το Ελληνικό τουριστικό προϊόν βοήθησε να φανεί το «προϊόν» πιο ελκυστικό στους ξένους (που ενδιαφέρονταν για απόδοση επί της επένδυσης).
Μερικές χιλιάδες επαγγελματίες (και ερασιτέχνες που παρείσφρησαν) έβγαλαν χρήματα, έγιναν καλύτεροι, έμαθαν τα ακίνητα σε διεθνές επίπεδο, απέκτησαν γνωριμίες, έφτιαξαν ωραία projects.
Μερικές χιλιάδες ιδιοκτητών πούλησαν τα ακίνητά τους σε μεγαλύτερη τιμή από αυτή που θα τα έδιναν σε άλλους αγοραστές και εισέπραξαν 150 – 200.000 / ακίνητο (μιας και η τιμή των 250.000 δεν καταλήγει «καθαρή» στον ιδιοκτήτη, από αυτή συνήθως πληρώνονται όλοι οι υπόλοιποι).
Η Ελλάδα εισέπραξε κάποια έσοδα από φόρους που ήταν χρήσιμα στο παρελθόν και μικρότερης σημασίας σήμερα, που η οικονομία και η αγορά ακινήτων έχουν ξεμπλοκάρει.
Ένα τμήμα από τα ακίνητα αυτά βγήκε στην αγορά ως κατάλυμα AirBnB = μπήκε στην πραγματική οικονομία.
Σε μία περίοδο που δεν είχαμε καθόλου επενδύσεις και επενδυτική «ξηρασία» τα κεφάλαια αυτά μας έδωσαν την πρώτη «μαγιά» για να σταματήσει η πτώση και να ξεκινήσει η άνοδος από το 2017 και μετά.
Μερικές δεκάδες ξένοι τόλμησαν για πρώτη φορά να μπουν στην Ελλάδα και να επενδύσουν στην ανέγερση οικοδομών, σπάζοντας «τη δυσανεξία» μας στους ξένους που θέλουν να στήσουν δουλειά εδώ. (Την ώρα που μερικές χιλιάδες ξένοι σηκώνουν οικοδομές στη Ρουμανία εδώ και δύο δεκαετίες, ήταν σημαντικό να δούμε κάποιους λίγους σοβαρούς παίκτες να μπαίνουν στην Ελλάδα, έστω και για τη golden visa).
Μερικές χιλιάδες πολιτών (Έλληνες και ξένοι) δούλεψαν στα εργοτάξια και τις ανακαινίσεις. Το πόσο λίγοι είναι το βλέπουμε από το ότι τον Νοέμβριο στο πρώτο Βαρόμετρο για την Αγορά Ακινήτων η πλειοψηφία δεν έχει καν γνώμη για το θέμα.
Μερικά δις Ευρώ (εντός δεκαετίας) μπήκαν στις τράπεζες και έγιναν καταθέσεις / μπήκαν στην πραγματική οικονομία.
Κάποιοι Έλληνες έμαθαν τι σημαίνει «επενδύω σε ένα ακίνητο, το ανακαινίζω και το μεταπουλώ» = κάνω «flip», όπως λέμε εμείς στην Κατερίνη αυτή τη διαδικασία βραχυχρόνιας επένδυσης για αποκόμιση υπεραξίας. Στο εξωτερικό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες, αλλά ήταν καλό που άρχισε να το μαθαίνει ο κόσμος και στην Ελλάδα, όπου μέχρι πριν δέκα χρόνια οι γνώσεις των πολιτών για τα ακίνητα ήταν συνήθως… ανύπαρκτες.
Τέλος για τους πολιτικούς μας είχε μεγάλη σημασία πως αυτά τα χρήματα καταγράφηκαν ως Άμεσες Ξένες Επενδύσεις στη χώρα και εισροή χρημάτων από το εξωτερικό, επιτρέποντάς τους να τις θεωρούν σημαντικές και «παραγωγικές», την ώρα που εργοστάσια με ξένα κεφάλαια δεν γίνονται εδώ και 20 – 30 χρόνια. «Ναι μεν δεν επενδύει κανείς στη βιομηχανία μας, όμως επενδύουν στον τουρισμό και αγοράζουν τα ακίνητά μας».
Βοήθησε λοιπόν η golden visa και στην αρχή όντως λειτούργησε υπέρ των συμφερόντων των πολλών, της πλειοψηφίας των πολιτών. Όμως…
Πόσα χρόνια μπορείς να παίρνεις συνέχεια αντιβίωση / κορτιζόνη;
Όμως με δεδομένο πως όλα τα παραπάνω στήθηκαν «στο πόδι» και προέκυψαν στην πορεία, χωρίς να έχει προηγηθεί σχεδιασμός και μελέτη των επιπτώσεων αυτού του μέτρου, ήδη εδώ και 2 – 3 χρόνια η golden visa πρακτικά έχει σταματήσει να προσφέρει σοβαρές υπηρεσίες στους κατοίκους της Ελλάδας.
Το μέτρο μπήκε σε εφαρμογή ως «φάρμακο / πυρηνικό όπλο» απέναντι στην κρίση, αλλά κάποια στιγμή η κρίση τελείωσε και εμείς συνεχίζουμε να παίρνουμε το φάρμακο αυτό. Εσύ παιρνεις αντιβίωση / κορτιζόνη χωρίς λόγο και ενώ η αρρώστεια που είχες έχει πλέον αντιμετωπιστεί;
Έτσι λοιπόν εκτός από τα θετικά στοιχεία του, ο τρόπος που λειτουργεί στα ακίνητα ο θεσμός της golden visa έχει πλέον πολύ μεγάλες, αρνητικές παρενέργειες…
1. Εκπαίδευσε μία ολόκληρη γενιά ιδιοκτητών στο να ψάχνουν μόνο τον «χαζό ξένο που θα χρυσοπληρώσει το σαπάκι μου, για golden visa ή και όχι».
Η υγιής αγορά ακινήτων είναι αυτή που έχει κανονική προσφορά και ζήτηση και οι τιμές ανεβαίνουν / πέφτουν με βάση αυτή. Όταν όμως πας σε ανθρώπους συνήθως «επενδυτικά αναλφάβητους» και τους πείσεις πως πάντα υπάρχει ένας ξένος έτοιμος να πληρώσει όσο όσο για ένα ακίνητο, στρεβλώνεις την αγορά. Για χρόνια…
2. Δημιούργησε μία παράλληλη αγορά
Όταν ακούς για τους εκατοντάδες / χιλιάδες Κινέζους, Τούρκους κλπ που αγοράζουν στην Ελλάδα ακίνητα για golden visa, να ξέρεις πως συνήθως αυτό σημαίνει πως οι περισσότεροι από αυτούς συνεργάστηκαν με κάποιοι τοπικό μεσιτικό γραφείο στη χώρα τους / κάποιον μεσίτη – καταφερτζή – δαιμόνιο που μιλά τη γλώσσα τους και ζει στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση όλοι αυτοί παίρνουν ως και 50.000 Ευρώ / συναλλαγή. Βάλε και τις αμοιβές των Ελλήνων = οι ιδιοκτήτες συνήθως έχουν στο τέλος καθαρά 170.000 – 200.000 Ευρώ από τη συναλλαγή των 250.000 Ευρώ.
«Είναι κακό αυτό, Ηλία;» θα ρωτήσεις.
Όχι, αν όλα γίνονται νόμιμα. Από την άλλη συχνά έχω ακούσει ιδιοκτήτες να λένε πως «αν ήξερα πως θα μείνω με αυτό το ποσό, θα μπορούσα να το πάρω και από κάποιον Έλληνα».
3. Διαλύει τοπικές αγορές
Το 2023 η Ελληνική πολιτεία έκανε κάποιες αλλαγές στον θεσμό, βάζοντας όριο 500.000 Ευρώ σε κάποιες περιοχές της Αττικής και των νησιών, όπου ήδη οι τιμές είναι πάνω από το όριο αυτό. Δηλαδή περίπου είπε «εκεί που το ακίνητο κάνει 600.000, τώρα το όριο θα είναι 500.000, όχι 250.000».
Ας πούμε λοιπόν ότι οι αναζητώντες φθηνά οικόπεδα πηγαίνουν στον Ωρωπό / όπου αλλού θέλεις. Πάνε εκεί, αγοράζουν δύο – τρία οικόπεδα φθηνά και μετά ακούγεται πως «τα πήραν για golden visa» = σε ένα βράδυ οι τιμές διπλο-τριπλο-τετραπλασιάζονται! Αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη θα συνεχίσουν να γίνονται πράξεις μετά! Όχι, ίσως το αντίθετο συμβαίνει. Η αγορά παγώνει, μιας και αυτό που κόστιζε 100 Ευρώ τώρα κοστίζει 200 – 400 και θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να πεισθούν οι ιδιοκτήτες να επιστρέψουν στις κανονικές τιμές, που τις θεωρούν πλέον «εξευτελιστικές».
Στρέβλωση…
4. Συμβάλλει στην έλλειψη ακινήτων
Προσωπικά θα είχα άλλη γνώμη για τη golden visa, αν κάθε αγορά ακινήτου συνοδευόταν από προστιθέμενη αξία στην Ελληνική κοινωνία και οικονομία. Αν δηλαδή κάθε τέτοιο ακίνητο:
Έμπαινε στην τουριστική αγορά, ως AirBnB
Έμπαινε στην οικιστική αγορά, ως διαμέρισμα προς μακροχρόνια ενοικίαση
Κατοικούνταν από τον αγοραστή / κάποιον δικό του = ένας άνθρωπος / μία οικογένεια άφηναν στην Ελλάδα τα χρήματά τους ζώντας εδώ.
= Αν δηλαδή ήταν ανοικτό και συμμετείχε στην Ελληνική οικονομία!
Σήμερα ακούω συνεχώς πως τα περισσότερα από αυτά τα ακίνητα παραμένουν κλειστά. Δεν είμαι ο μόνος στην αγορά με τέτοια πληροφόρηση, τα ίδια μου λένε και άλλοι γνώστες του χώρου. Αν πχ το 30 – 40% των διαμερισμάτων αξιοποιούνται επενδυτικά (μπράβο), δεν αλλάζει το γεγονός ότι δυστυχώς στην πλειοψηφία τους δεν αξιοποιούνται.
Κλειστά σπίτια ξένων =
Μειώνουμε το διαθέσιμο στοκ ακινήτων που «αξιοποιούνται» από την αγορά
Το κάνουμε σε μερικά από τα καλύτερα σημεία της Ελλάδας
Επίσης σε περιοχές που ήταν διαθέσιμες για τους Έλληνες μικρομεσαίους
=> η Ελλάδα έβγαλε χρήματα ΜΙΑ φορά από αυτή τη διαδικασία. Στη συνέχεια το ακίνητο αποσύρθηκε από την αγορά. Τέλος, niente.
5. Το υπάρχον μοντέλο δεν δίνει πλέον προστιθέμενη αξία στην Ελληνική οικονομία. Μόνο με νέες αγορές συνεχίζει να λειτουργεί
Με τα περισσότερα ακίνητα που πωλούνται για golden visa να είναι εκτός αγοράς, η όποια προστιθέμενη αξία στην Ελληνική οικονομία μπορεί να διατηρηθεί μόνο αν συνεχίσουμε να φέρνουμε ξένους και να τους δίνουμε visa. Οι δουλειές που δημιουργούνται κλπ χρειάζονται συνέχεια νέους πελάτες, νέα ακίνητα σε νέες περιοχές.
6. Τα κρυφά προβλήματα στην καθημερινή ζωή
– «Σε αυτή τη νέα οικοδομή θέλω να αγοράσω διαμέρισμα και ήρθα για να με συμβουλεύσεις, Ηλία».
Η: «Πόσα από τα διαμερίσματα θα κατοικηθούν από κανονικούς ενοίκους, Έλληνες και ξένους, και πόσα θα πωληθούν για golden visa = πιθανώς θα μείνουν κλειστά;»
– «Έχει σημασία;»
Η: «Έχει, αν θέλεις να ξέρεις πόσοι θα πληρώσετε τα κοινόχρηστα στο τέλος του μήνα. Έχει περισσότερη σημασία αν δεν θέλεις να μείνεις σε ακίνητο όπου η πλειοψηφία των διαμερισμάτων ενοικιάζεται για AirBnB».
– «Δεν το είχα σκεφθεί έτσι…»
Σε περιοχές με ενδιαφέρον για golden visa ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι πρώτες οικοδομές όπου το βράδυ είναι αναμμένα φώτα σε 1 – 3 από τα 8 – 15 διαμερίσματα. Το πρόβλημα θα επιταθεί τα επόμενα χρόνια και θα πλήξει αρκετούς πολίτες που είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν σε «μεσαία» περιοχή.
Είναι πολλές οι περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων σε μία οικοδομή διαμαρτύρονται επειδή ενώ ο κανονισμός της πολυκατοικίας απαγορεύει τα AirBnB, ο νέος αγοραστής μετατρέπει το διαμερίσμά του σε τέτοια επιχείρηση. Όταν είναι και κάτοχος golden visa, η επικοινωνία με τον εκπρόσωπό του στην Ελλάδα δεν είναι πάντα εύκολη…
Όμως αυτό είναι το καλό σενάριο. Έχω δεχθεί πολλές καταγγελίες για ακίνητα που πωλήθηκαν για golden visa και ο κάτοχός τους απλά δεν έχει πληρώσει κοινόχρηστα ξανά. Τρέχα στα δικαστήρια…
Το Ελληνικό κράτος ασχολήθηκε μόνο με το εισπρακτικό κομμάτι της εξίσωσης, χωρίς να ενδιαφερθεί για τις παρενέργειες που αυτή προκαλεί στις ζωές των πολιτών.
7. Εσωτερική μετανάστευση για λάθος λόγους
Είναι απολύτως λογικό να αλλάζουν στην πάροδο του χρόνου «οι πιάτσες» και οι περιοχές που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των πολιτών. Όμως πλέον με τη golden visa τα τελευταία χρόνια ζούμε το παράλογο μίας εσωτερικής μετανάστευσης μέσα στις μεγάλες πόλεις μας, όχι επειδή «ήρθαν πιο πλούσιοι, αγόρασαν εκεί και κατοικούν», αλλά επειδή «τα πουλήσαμε για golden visa και τώρα είναι κλειστά».
Τι νόημα έχει να ανεβάζουμε τις αξίες μίας περιοχής τεχνητά, χωρίς να υπάρχει πραγματική ζήτηση και στη συνέχεια χρήση του ακινήτου; Ποιος κερδίζει από αυτή τη «μετανάστευση» εντός των πόλεων, για τέτοιους λόγους; Σίγουρα όχι οι πολίτες που φεύγουν… συχνά ούτε οι υπόλοιποι που παραμένουν σε μία περιοχή.
Και άλλα πολλά…
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη μειονεκτήματα και παρενέργειες, όμως νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε στην κεντρική ιδέα.
ΥΓ. Δεν θα σχολιάσω τις κατηγορίες πως κάποιοι ξένοι πολίτες παίρνουν golden visa ενώ έχουν δικαστικές εκκρεμότητες / εμπλοκές. Στη χώρα που επίσημα πλέον θα φέρουμε εκατοντάδες χιλιάδες ξένους υπηκόους, χωρίς σοβαρό έλεγχο, θα τους δώσουμε νομιμοποιητικά έγγραφα και θα περιμένουμε να “δουλέψουν σε δουλειές που δεν θέλουν να κάνουν οι Έλληνες” είναι υποκρισία να λέμε ότι μας ενοχλεί κάποιος ανέλεγκτος που θα αγοράσει ακίνητο εδώ με 250.000.
Τι προτείνω: Golden visa με ακίνητα αξίας 1.000.000 Ευρώ ή 15ετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου
Για να είμαστε ξεκάθαροι και αγαπημένοι μεταξύ μας: Όσο υπάρχει το καθεστώς της golden visa με τη σημερινή του μορφή, υπάρχει το ενδεχόμενο να το χρησιμοποιήσω και ο ίδιος προσωπικά, ανεγείροντας στην Αττική φθηνές κατοικίες για Έλληνες, αλλά μην απορρίποντας την πώληση και σε ξένους, για golden visa. Όμως προσωπικά θεωρώ (και πάρα πολλοί άλλοι) πως αυτό το καθεστώς πρέπει πλέον να αλλάξει, να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της Ελλάδας και να αρχίσει να προσφέρει και πάλι υπεραξία στους Έλληνες πολίτες και την Ελληνική οικονομία.
Η δική μου πρόταση έχει δύο σκέλη:
A. Ακίνητα
Ελάχιστο όριο αγοράς (ενός) ακινήτου: 1.000.000 Ευρώ, έτσι ώστε να σταματήσουμε να δημιουργούμε μόνοι μας ανταγωνισμό των μονίμων κατοίκων της Ελλάδας με αυτούς που θέλουν ένα ακίνητο για να κινούνται ελεύθερα στην Ευρώπη.
Ανανέωση της golden visa μόνο εφόσον αποδειχθεί πως το ακίνητο αυτό δεν έχει χρέη σε δήμους και δημόσιο + αν είναι σε πολυκατοικία (πχ Βούλα, Γλυφάδα) δεν έχει χρέη σε κοινόχρηστα κλπ.
Visa για περισσότερα χρόνια αν το ακίνητο αφορά παραγωγική επένδυση, πχ βιοτεχνία / βιομηχανία / υψηλή τεχνολογία
Πολύ καλός έλεγχος του «ποιος είναι» ο αιτούμενος για visa
Έτσι με αυτόν τον τρόπο θα προσελκύσουμε (πολύ) λιγότερους επενδυτές, πιο εύπορους, που δεν θα ανταγωνιστούν με τους ντόπιους σε μία αγορά ελλειμματική σε ακίνητα.
Β. Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου
Σιγά σιγά αρχίζουμε να ακούμε για το μεγάλο πρόβλημα που θα έχει η Ελλάδα το 2032, όταν και θα «ξεπαγώσει» το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους της χώρας μας και θα κληθούμε να πληρώσουμε «κανονικά» επιτόκια για αυτό = το κόστος δανεισμού μας θα εκτοξευθεί και αν δεν φροντίσουμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις (χλωμό), θα κληθούμε να αναζητούμεεπιπλέον 6 – 10 δις Ευρώ κάθε χρόνο για τόκους…
Γιατί λοιπόν να μη συνδέσουμε τη golden visa με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου; Μία πρόταση:
Να εκδώσουμε 15ετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, με απόδοση πχ 2%
Να παίρνει golden visa όποιος αγοράζει (από το Ελληνικό κράτος, όχι τη δευτερογενή αγορά) ομόλογα αγοραστικής αξίας τουλάχιστον 250.000 Ευρώ, με υποχρέωση διακράτησης για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Στην ανανέωση της 5ετίας να πρέπει να αγοράσει ομόλογα για άλλα 50.000 Ευρώ, με την ίδια διαδικασία
Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα αρχίσει να μεταφέρει τμήμα του χρέους της 15 χρόνια πιο μετά, με χαμηλό, ελεγχόμενο επιτόκιο, κάτι από το οποίο θα κερδίσουμε στην πράξη όλοι οι Έλληνες πολίτες. Σκέψου ότι σε κάθε 1.000.000 τέτοιων ομολόγων θα πληρώνουμε σταθερά πχ 20.000 τόκο, ακόμη και αν πχ στην αγορά το επιτόκιο του Ελληνικού 10ετούς ομολόγου θα είναι 4%.
Λύσεις και σκέψεις υπάρχουν πολλές. Στην πράξη όμως είναι ανάγκη ο θεσμός της golden visa να αρχίσει και πάλι να υπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών και της εθνικής μας οικονομίας
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει με τις παραπάνω προτάσεις και να προτείνει άλλες, καλύτερες. Με χαρά να το κάνει και μακάρι να έχει δίκιο! Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτό, αλλά το να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα πλέον αυτός ο θεσμός έχει καταλήξει να λειτουργεί ενάντια στα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, φουσκώνοντας τις τιμές χωρίς κατ’ ανάγκη να υπάρχει χρήση του ακινήτου στη συνέχεια, κρατώντας κλειστά χιλιάδες ακινήτα την ώρα που η αγορά μας έχει τεράστια έλλειψη ακινήτων, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό με τους ντόπιους αγοραστές και πολλά άλλα.
– «Και όλοι αυτοί που σήμερα ζουν από τον κλάδο;»
Πολλοί είναι και γνωστοί μου (και θα με βρίσουν μετά το κείμενο αυτό), όμως δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τόσο επιφανειακά την αγορά ακινήτων μας.
Η στέγαση και η πρόσβαση σε βασικά δίκτυα κοινής ωφελείας (ρεύμα, νερό, αποχέτευση κλπ) για κάθε πολίτη πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας και μετά να δούμε που θα οδηγήσει τα πράγματα η αγορά. Αλλιώς θα είμαστε σαν αυτούς που όσο υπάρχει δάσος και το κόβουν, είναι χαρούμενοι. Όταν τελειώσει το δάσος, απλά θα πάνε σε άλλο, αφήνοντας πίσω τους κρανίου τόπο…
Εγώ λέω «ναι στη golden visa, αλλά με άλλους όρους».
Εσύ τι γνώμη έχεις;
Μαζί, πιο δυνατοί
Ηλίας
*(Ο Ηλίας Π. Παπαγεωργιάδης διευθύνει τον όμιλο εταιρειών MORE και ταυτόχρονα συμβουλεύει 300+ επενδυτές και μικρομεσαίους επιχειρηματίες στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Ρουμανία)
