Τελευταία έχουν πολλαπλασιαστεί τα κρούσματα διεισδυτικού στρεπτόκοκκου με κεραυνοβόλο εξέλιξη και δυστυχώς θανατηφόρα κατάληξη. Επισημαίνουμε για μια ακόμα φορά ότι  ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Α  είναι ένα κοινό μικρόβιο. Πολλοί από εμάς φέρουμε στο λαιμό και στο δέρμα μας το μικρόβιο χωρίς να εμφανίζουμε συμπτώματα λοίμωξης (φορείς). Ο ρινοφάρυγγας του 10-20% των παιδιών είναι αποικισμένος με στρεπτόκοκκο χωρίς η πλειονότητα των  παιδιών αυτών να εμφανίζει ενεργό λοίμωξη. Κάποιες αναλύσεις δείχνουν ότι είναι συγκεκριμένος υπότυπος στα περισσότερα σοβαρά περιστατικά. Αλλά δεν έχουμε επιστημονική γνώση γιατί κάποια στελέχη κάνουν τόσο διεισδυτική νόσο σε ορισμένα άτομα. Μεταδίδεται από άτομο σε άτομο αερογενώς με τα σταγονίδια και με την επαφή με δερματικές αλλοιώσεις. Ωστόσο, το συγκεκριμένο μικρόβιο μπορεί να προκαλέσει σε ορισμένες περιπτώσεις λοίμωξη, ήπια (αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα, οστρακιά, μολυσματικό κηρίο) ή και πιο σοβαρή μετά από διείσδυση  (πνευμονία, εμπύημα, νεφρίτιδα, καρδίτιδα, ρευματικό πυρετό, σηψαιμία), κυρίως όταν ένα άτομο έχει ανοιχτά τραύματα που επιτρέπουν στα βακτήρια να εισέλθουν στους ιστούς, βλάβες στην αναπνευστική οδό μετά από ιογενές νόσημα ή σε περιπτώσεις μειωμένης ανοσίας σε κάποια λοίμωξη, λόγω υποκείμενων νοσημάτων ή φαρμακευτικής αγωγής. Σε σπάνιες περιπτώσεις, αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμο σύνδρομο τοξικού shock και θάνατο.

Τα συμπτωματικά άτομα μεταδίδουν περισσότερο από τους φορείς. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο πυρετός (όχι κατ’ ανάγκη υψηλός),  που συνοδεύεται συνήθως από ρίγος, ο πονόλαιμος και σε αρκετές περιπτώσεις από διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων και των αμυγδαλών. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται στο εργαστήριο είτε με γρήγορο τεστ (strep test), είτε με καλλιέργεια από τον φάρυγγα,  απ’ όπου ο ασθενής λαμβάνει το αποτέλεσμα εγγράφως με την υπογραφή και την σφραγίδα του γιατρού. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα strep test αυτοδιάγνωσης που διενεργούνται εκτός εργαστηρίου ή ιατρείου, καθόσον η λήψη του υλικού από το ρινοφάρυγγα απαιτεί ιδιαίτερη γνώση και δεξιότητα.  Η θεραπεία στις ήπιες λοιμώξεις γίνεται στο σπίτι, είναι απλή, με κοινά αντιβιοτικά (πενικιλίνη ή ερυθρομυκίνη ή κεφαλοσπορίνη), ενώ οι βαριές λοιμώξεις από τον διεισδυτικό στρεπτόκοκκο απαιτούν νοσηλεία σε νοσοκομεία.

Επειδή στα παιδιά και ιδιαίτερα τα μικρότερα, οι μικροβιακές λοιμώξεις εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και καταλήγουν σε σηψαιμία (όταν περάσει στο αίμα και προκαλείται σηπτικό shock), οι γονείς θα πρέπει όταν βλέπουν πυρετό που συνοδεύεται από ρίγος, πρησμένες αμυγδαλές με πύον, εξάνθημα με κηλίδες και το παιδί χάνει την ζωηράδα του (κάθεται «μαραμένο», δεν παίζει με τα παιχνίδια, δεν μιλάει πολύ) να επικοινωνούν αμέσως ακόμα και από το πρώτο 24ωρο με τον παιδίατρό τους, καθώς όλοι οι παιδίατροι έχουν ευαισθητοποιηθεί και έχουν ενημερωθεί από τους υπεύθυνους υγειονομικούς φορείς.

Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν πως η έγκαιρη διάγνωση και η γρήγορη αντιμετώπιση με τα κοινά αντιβιοτικά αποτρέπουν περαιτέρω επιδείνωση της λοίμωξης, τις βαριές επιπλοκές και τον θάνατο.

Τέλος, ιδιαίτερα προσεκτικοί θα πρέπει να είναι οι ενήλικες όταν στο περιβάλλον τους διαβιούν παιδιά με στρεπτοκοκκικές αλλοιώσεις, καθόσον η μεταδοτικότητα και διασπορά του μικροβίου είναι μεγάλη.